* ( إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ الْغافِلاتِ الْمُؤْمِناتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيا وَالآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ ) * و خوردن مال يتيم است چنانچه ميفرمايد * ( الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ ناراً وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيراً ) * و فرار كردن از جهاد است چنانچه ميفرمايد * ( وَمَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَه إِلَّا مُتَحَرِّفاً لِقِتالٍ أَوْ مُتَحَيِّزاً إِلى فِئَةٍ فَقَدْ باءَ بِغَضَبٍ مِنَ الله وَمَأْواه جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ) * و خوردن ربا است چنانچه ميفرمايد * ( الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبا لا يَقُومُونَ إِلَّا كَما يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُه الشَّيْطانُ مِنَ الْمَسِّ ) * و سحر است چنانچه ميفرمايد * ( وَلَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَراه ما لَه فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ ) * و زنا است چنانچه ميفرمايد * ( وَمَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ يَلْقَ أَثاماً يُضاعَفْ لَه الْعَذابُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَيَخْلُدْ فِيه مُهاناً إِلَّا مَنْ تابَ ) * و قسم دروغ است كه شخص بداند كه امر بر خلاف آنست و عمدا سوگند ياد كند چنانچه ميفرمايد * ( إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ الله وَأَيْمانِهِمْ ثَمَناً قَلِيلًا أُولئِكَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ ) * تا آخر آيه و خيانت كردن است چنانچه ميفرمايد * ( وَمَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ ) * ، و منع كردن زكاة واجبى و نرسانيدن بمستحق آنست چنانچه ميفرمايد * ( وَالَّذِينَ لا يَشْهَدُونَ الزُّورَ ) * تا آخر آيه و ميفرمايد * ( وَمَنْ يَكْتُمْها فَإِنَّه آثِمٌ قَلْبُه ) * ، و شراب خوردن است چنانچه آن را به بت پرستيدن مقرون ساخته ، و ترك نماز يا چيزى از واجبات است عمدا چنانچه رسول خدا ( ص ) فرموده ، من ترك الصلاة متعمدا من غير علة فقد برء من ذمة الله و ذمة رسوله ، و عهد شكستن و قطع رحم است چنانچه ميفرمايد * ( أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ ) * و حضرت موسى بن جعفر ( ع ) فرمود كه عمر و بن عبيد بيرون رفت در حالتى كه صداى نالهء او بلند بود و گريه ميكرد و ميگفت كه سوگند بخدا كه هلاك شد كسى كه براى خود فتواى دهد و با شما در فضل و علم منازعه كند . از احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى از حضرت رضا ( ع ) كه گفت بحضرت رضا ( ع ) عرض كردم كه ابتداى بوى خوش از كجا بود آن جناب فرمود كسانى كه در جانب شما هستند و يا اينكه پيش از شما بودند .
مقصود عامه عميا است چه ميگويند عرض كردم كه ميگويند چون كه آدم بزمين هند فرود آمد از فراق بهشت گريه كرد و اشك چشم او جارى شد پس رگهاى چند يعنى چند جدول در زمين پيدا شد و بوى خوش گرديد .
حضرت فرمود چنين نيست كه اينها ميگويند و لكن حوا گيسوان خود را ببرگهاى درخت بهشت آميخته ميكرد و مىبست .
پس چون بزمين فرود آمد و بمعصيت مبتلا شد خون حيض ديد و بغسل كردن مامور شد پس گيسوان خود را گشود حقتعالى بادى فرستاد و بگيسوان او وزيد و وزيدن آن باد نرمى بود .
پس آن باد بهر مكانى كه خدا خواست پراكنده شد و بوى خوش از آن مكان

217