ابى الحسن على بن موسى الرضا ( ع ) از پدر بزرگوارش از آباء امجاد خود از امير المؤمنين ( ع ) روايت كرده است كه آن جناب فرمود دنيا تمام آن جهل است مگر مواضع علم و علم تمام آن حجت است يعنى وزر و بال است مگر آن علم كه بآن عمل شود و عمل تمام آن ريا است مگر آنچه از روى اخلاص كرده شود و اخلاص خطر دارد تا اينكه بنده نظر كند بخاتمهء امر خود كه چه نوع با او معامله كنند « مترجم گويد » حاصل مقصود اينست كه بنده نبايد مطمئن باشد بلكه على الاتصال بايد در خوف و رجاء باشد .
حضرت محمد بن على بن موسى بتوسط آباء خود از بريدة بن اسلمى كه از اصحاب رسول است روايت كرده است كه پيغمبر ( ص ) فرمود على امام هر مؤمن است بعد از من . حسن بن على بن فضال از حضرت رضا ( ع ) روايت كرده است كه آن جناب فرمود سجده بعد از اداء نماز واجبى شكرگزارى است بر اينكه پروردگار بندهء را توفيق داده است بر اداء واجبى خود و كمتر چيزى كه در آن سجده مجزى است اينست كه سه مرتبه بگويند شكر الله شكر الله ) * عرض كردم معنى شكر الله چيست فرمود كه سجده كننده ميگويد اين سجدهء من شكرگزارى پروردگار من است كه مرا توفيق داده است كه خدمت او را بانجام رسانيده‌ام و ادا كرده‌ام واجب او را و شكر موجب زيادتى است پس اگر در نماز تقصيرى كرده باشد كه بنمازهاى نافله تمام نشود باين سجده نقصان آن بر طرف مىشود و نماز تمام مىشود . از حضرت رضا ( ع ) مروى است كه در اين آيهء شريفه * ( وَرَهْبانِيَّةً ابْتَدَعُوها ما كَتَبْناها عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغاءَ رِضْوانِ الله ) * آن جناب فرمود مقصود از طلب كردن خوشنودى خدا و جستجو كردن نماز شب است . حضرت رضا ( ع ) از جد خود حضرت صادق ( ع ) بتوسط پدر بزرگوارش روايت كرده است كه آن جناب فرمود از حضرت على بن الحسين ( ع ) سؤال كردند كه چرا كسانى كه در شب تهجد كنند رخسار آنها نيكوترين رخسار مردم است حضرت فرمود بجهت اينكه چون با خدا خلوت كنند حقتعالى نور خود را بر ايشان بپوشاند . حضرت حسن بن على بن محمد بن على بتوسط پدر بزرگوارش از جد بزرگوارش حضرت محمد بن على روايت كرده است كه مردى خدمت حضرت رضا ( ع ) آمد و عرض كرد يا بن رسول الله خبر بده مرا از تفسير قول خداى تعالى * ( الْحَمْدُ لِلَّه رَبِّ الْعالَمِينَ ، ) * آن جناب فرمود حديث كرد از براى من پدر بزرگوارم از جد بزرگوارم از حضرت باقر از زين العابدين از پدر بزرگوارش كه مردى نزد امير المؤمنين ( ع ) آمد و عرض كرد خبر بده مرا از تفسير قول خداى عز و جل * ( الْحَمْدُ لِلَّه رَبِّ الْعالَمِينَ ، ) * آن جناب فرمود كه چون خداوند عالم بعضى از نعمتهاى خود را بنحو اجمال بر بندگان

213