كه نام آنها هاروت و ماروت بود و در شهر بابل كه يكى از شهرهاى كوفه بود و گويند دماوند است اين جادوئى را نسبت ميدادند چه بعد از نوح نجى سحره و جادوگران بسيار شده بودند حقتعالى دو فرشته فرستاد به پيغمبر آن زمان كه آن عمل كه جادوگران مرتكب ميشدند آن دو فرشته نيز مرتكب ميشدند و بعد باطل ميكردند و بسبب ابطال سحر خدعه و فريب جادوگران را رد ميكردند چون آن پيغمبر آن دو ملك را ملاقات كرد بامر پروردگار آنها را نزد مردم برد و مردم را امر كرد كه سحر بياموزند و بر حقيقت آن اطلاع پيدا كنند و بر ابطال آن مطلع شوند و آنها را نهى كرد از اينكه يك ديگر را سحر كنند و اين مثل آنست كه كسيرا بر حقيقت زهر هلاهل مطلع سازند كه دفع آن را بتواند كرد و از شر آن سالم باشد پس از آن حقتعالى فرمود * ( وَما يُعَلِّمانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولا إِنَّما نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلا تَكْفُرْ ) * يعنى آن پيغمبر آن زمان آن دو ملك را امر نمود كه بصورت انسان بر مردم ظاهر شوند و جادوئى را كه حقتعالى بر آنها تعليم فرموده است تعليم مردم كنند پس حقتعالى فرمود اين دو فرشته تعليم ندهند اين جادوگرى را باحدى و طريقهء ابطال آن را باحدى نگويند تا اينكه بر طريق نصيحت و موعظه پيش از آموزانيدن بآن كس كه ميخواهند بياموزانند بگويند كه ما آزمايش و امتحان خلقان و بندگانيم تا ظاهر شود كه تعليمگيرنده اطاعت خدا را خواهد نمود در آن چيزى كه تعليم ميگيرد از اين عمل سحر و ابطال ميكند كيد و خدعه جادوگران را و مردم را سحر نميكند .
پس اى تعليمگيرنده كافر مشو باستعمال اين سحر و طلب اضرار باينجا دوئى و خواندن مردم را باينكه معتقد شوند كه تو زنده ميكنى و ميميرانى و عملى از تو صادر مىشود كه احدى غير از خدا بر آن قدرت ندارد پس اگر چنين كنى اين كفر است بعد از آن حقتعالى ميفرمايد * ( فَيَتَعَلَّمُونَ ) * پس طالبين سحر مىآموزند و ياد ميگيرند * ( مِنْهُما ) * از آن چيزى كه ديوان در عهد سليمان از جادوگرى و نيرنگ با وى نوشتند و از آنچه حقتعالى بر هاروت و ماروت فرو فرستاد در شهر بابل از عمل سحر ، پس از اين دو فرقه مىآموختند * ( ما يُفَرِّقُونَ بِه بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِه ) * سحرى را كه بسبب آن تفريق كنند ميان مرد و زن او چه اينها كسانى بودند كه سحر ياد ميگرفتند از براى ضرر زدن بمردم و باقسام حيله ها و خدعه ها مردم را ضرر ميزدند و اقسام تعويذات و طلسمات ساخته بودند كه اگر فلان تعويذ در فلان موضع دفن شود و فلان عمل بشود هر آينه آن مرد آن زن را دوست دارد و اين زن دوستى زياد باين مرد پيدا ميكند يا آنكه ميانه آنها جدائى پيدا خواهد شد پس از آن حقتعالى ميفرمايد * ( وَما هُمْ بِضارِّينَ بِه مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ الله ) *

203