فرموده بود بهشت او اهل آن را و شما را ببهشت ميبرد پس تو خوب برادرى و خوب دامادى هستى و خوب ياورى هستى و كفايت ميكند از براى رضايت تو خوشنودى خدا پس از آن على بن ابى طالب ( ع ) عرض كرد پروردگارا مرا ملهم كن و مدد فرما تا شكرگزارى كنم ترا بازاء اين نعمت كه بمن انعام كردهء رسول خدا آمين گفت و اين حديث را اعمش از جعفر بن محمد از پدر بزرگوارش و او از جد بزرگوارش و او از پدر بزرگوارش و او از حضرت على بن ابى طالب ( ع ) روايت كرده كه آن جناب فرمود كه من قصد تزويج فاطمه ( ع ) را كرده بودم و ليكن جرأت نميكردم كه اين سخن را نزد رسول خدا گفتگو كنم و مثل اين حديث را تا آخر آن بدون كم و زياد ذكر كرده است « مصنف گويد » كه از براى اين حديث طريقه هاى ديگر نيز هست كه در كتاب مدينة العلم اخراج كرده‌ام و جناب على بن موسى الرضا ( ع ) از پدر بزرگوارش و او از پدران خود و آنها از على بن ابى طالب ( ع ) روايت ميكنند كه آن جناب فرمود رسول خدا ( ص ) بمن فرمود يا على چند نفر از قريش مرا ملامت كردند در امر فاطمه و مرا مؤاخذه كردند و گفتند كه ما نزد تو خطبه كرديم فاطمه را و تو ما را منع نمودى و او را بعلى تزويج كردى من در جواب آنها گفتم كه سوگند بخداوند كه من شما را منع نكردم و بعلى تزويج نكردم بلكه خدا شما را منع كرد و بعلى تزويج نمود پس جبرئيل بر من نازل شد و گفت يا محمد خداوند ميفرمايد كه اگر على را نيافريده بودم هر آينه بر روى زمين از براى دختر تو فاطمه كفو و هم شأنى نبود نه از آدمى و نه از غير آن اين حديث را حسين بن خالد از حضرت رضا از پدران خود از على بن ابى طالب از رسول خدا ( ص ) روايت كرده است . « مصنف گويد » آنچه در اين معنى روايت كرده‌ام در كتاب مولد و فضايل فاطمه ( ع ) آنها را اخراج كرده‌ام .
باب بيست و دويم « در ذكر اخبارى كه از آن حضرت وارد شده است در ايمان و در اينكه ايمان معرفت بقلب و اقرار بزبان و عمل باركان است » ابو الصلت هروى از حضرت رضا ( ع ) روايت كرده است و او از پدران خود و آنها از على بن ابى طالب ( ع ) روايت كرده‌اند كه آن حضرت فرمود كه رسول خدا ( ص ) فرمود ايمان معرفت و شناسائى به قلب و اقرار بزبان و عمل باركان و جوارح است و بطريق ديگر

166