شده و ديگران بدانند كه وى صاحب مصيبت است و براى همسايگانش سزاوار است كه از طرف او تا سه روز طعام دهند .
حديث ( 2 ) از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه فرمودند : ملعون است كسى كه رداء و عباى خود را در مصيبت ديگرى بردارد .
< فهرس الموضوعات > باب دويست و پنجاه و پنجم سرّ آب پاشيدن بر روى قبر < / فهرس الموضوعات > باب دويست و پنجاه و پنجم سرّ آب پاشيدن بر روى قبر حديث ( 1 ) محمّد بن موسى بن متوكَّل از على بن حسين سعدآبادى ، از احمد بن ابى عبد الله برقى ، از پدرش ، از ابن ابى عمير از برخى اصحابش ، وى گفت : از حضرت ابو عبد الله عليه السّلام پرسيدم : سرّ پاشيدن آب روى قبر چيست ؟
حضرت فرمودند : تا مادامى كه خاك قبر تازه و مرطوب است عذاب از صاحب قبر برداشته مىشود .
حديث ( 2 ) حسين بن احمد ، از پدرش ، از احمد بن محمّد ، از بكر بن صالح از حسين بن على رافقى ، از حضرت جعفر بن محمّد ، از پدرش عليهما السّلام نقل شده كه فرمودند :
قبر نبىّ اكرم صلَّى الله عليه و آله به قدر يك وجب از زمين مرتفع است و آن حضرت امر فرموده‌اند كه قبور را آب بپاشند .
< فهرس الموضوعات > باب دويست و پنجاه و ششم سرّ اين كه جايز نيست ميّت را تنها بگذارند < / فهرس الموضوعات > باب دويست و پنجاه و ششم سرّ اين كه جايز نيست ميّت را تنها بگذارند حديث ( 1 ) پدرم رحمة الله عليه در نامه اى كه به من نوشت مرقوم داشت : ميّت را تنها نبايد گذارد زيرا شيطان در جوف و درونش با او بازى مىكند .
< فهرس الموضوعات > باب دويست و پنجاه و هفتم سرّ اين كه مستحب است ولىّ ميّت بعد از رفتن مردم از سر قبر آنجا مانده و با صداى بلند براى ميّت تلقين بخواند < / فهرس الموضوعات > باب دويست و پنجاه و هفتم سرّ اين كه مستحب است ولىّ ميّت بعد از رفتن مردم از سر قبر آنجا مانده و با صداى بلند براى ميّت تلقين بخواند

965