حديث ( 2 ) على بن حاتم ، از قاسم بن محمّد ، از ابراهيم بن مخلد از ابراهيم بن محمّد بن بشير ، از محمّد بن سنان از ابى عبد الله قزوينى نقل كرده كه وى گفت : از حضرت ابا جعفر محمّد بن على عليهما السّلام پرسيدم : براى چه مرده را غسل مىدهند و براى چه غسل دهنده بايد غسل كند ؟
حضرت فرمودند : مرده را غسل مىدهند براى اين كه جنب است و ديگر آن كه چون با فرشتگان ملاقات مىكند بايد طاهر باشد و همچنين غسل دهنده ميّت نيز چون با مؤمنين ملاقات مىكند لازم است غسل كند تا با طهارت با ايشان مواجه شود .
حديث ( 3 ) پدرم رحمة الله عليه از محمّد بن ابى عبد الله ، از محمّد بن اسماعيل ، از على بن عبّاس ، از قاسم بن ربيع صحّاف از محمّد بن سنان نقل كرده كه وى گفت : حضرت ابا الحسن على بن موسى الرضا عليهما السّلام در جواب مسائل من مرقوم فرمودند : علَّت غسل دادن ميّت اين است كه بدين وسيله طاهر و نظيف شده و از آلودگىهاى امراض و آنچه در هنگام بيمارى به او رسيده پاكيزه مىگردد چه آن كه انسان بعد از مرگ با فرشتگان و اهل آخرت ملاقات مىكند لذا مستحب است وقتى بر خداى عزّ و جلّ و اهل طهارت وارد مىگردد و آنها وى را مسّ نموده و او نيز با آنها تماس پيدا مىكند طاهر و نظيف بوده و به واسطه طهارت توجّه و التفات به حقّ عزّ و جلّ نمايد و از حضرتش خواسته خود را خواسته و بخواهد كه شفاعت شفعاء را در حقّ او بپذيرد .
و علَّت ديگر براى غسل دادن ميت آن است كه گفته شده وقتى روح از كالبد خارج مىشود نطفه اى كه وى از آن خلق شده از جسد بيرون مىرود لذا اين غسل به خاطر خروج نطفه مىباشد .
و علَّت غسل كردن غاسل يا كسى كه ميّت را لمس نموده آن است كه از ميّت هنگام غسل بسا ذرّاتى به او ترشح نموده و به جسدش اصابت كرده لذا براى تطهير از آن ذرّات غسل نمايد ، چه آن كه انسان وقتى روح از بدنش خارج شد و ميّت شد اكثر و بيشتر آلودگىها و قذارات ناشى از بيمارى و غير آن در وى باقى مىماند و لذا او را تطهير نموده و كسى هم كه با او تماس پيدا مىكند خود را بايد طاهر نمايد .
حديث ( 4 ) از پدرم ، از محمّد بن عمر بن ابى عمير از محمّد بن عمّار بصرى ، از عباد بن

943