* ( وَلا جُنُباً إِلَّا عابِرِي سَبِيلٍ حَتَّى تَغْتَسِلُوا ) * ( و تا زمانى كه غسل نكرده‌ايد با حالت جنابت داخل مسجد نشويد مگر از آن عبور كنيد ) و سپس حضرت فرمودند : اين دو از مسجد حقّ دارند چيز بردارند ولى در آن چيزى نبايد بگذارند .
زراره مىگويد : محضرش عرض كردم : چرا جنب و حائض مىتوانند از مسجد چيزى بردارند ولى نمىتوانند در آن چيزى بنهند ؟
فرمود : زيرا اين دو قادر نيستند بر برداشتن آنچه در مسجد است را مگر از مسجد پس چون از غير مسجد نمىتوانند بردارند و چاره اى غير از اين نيست به ناچار اخذ از مسجد در حقشان تجويز شده ولى چون مىتوانند آنچه را كه در دستشان هست در غير مسجد نيز بنهند از اين رو اضطرارى ندارند آن را در مسجد بگذارند پس بايد آن را در غير مسجد بگذارند تا مرتكب حرام نشوند .
محضرش عرضه داشتم : آيا قرآن بخوانند ؟
فرمود : آرى آنچه خواستند مىتوانند مگر سوره هاى سجده دار و نيز در هر حالى مىتوانند ذكر خدا بگويند .
باب دويست و يازدهم سرّ فرق بين آبى كه از شخص صحيح و سالم خارج شده و آب رقيقى كه از مريض بيرون مىآيد حديث ( 1 ) پدرم رحمة الله عليه از على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن مغيره ، از حريز ، از ابن ابى يعفور ، وى مىگويد : محضر امام صادق عليه السّلام عرض كردم : مردى در خواب مىبيند كه مجامعت كرده و شهوت بر او عارض شده پس بيدار شده و نظر مىكند چيزى نمىبيند سپس درنگ كرده پس از آن آبى از او خارج مىگردد حكم وى چيست ؟
حضرت مىفرمايند : اگر وى مريض است بايد غسل كند و در غير اين صورت تكليفى بر او نمىباشد .
عرض كردم : چه فرقى بين اين دو مىباشد ؟
فرمود : فرق اين دو آن است كه : شخص صحيح و سالم از او آب با جهش و قوّت خارج مىشود ولى مريض آبش با ضعف و سستى دفع مىگردد .

909