نخعى ، از عمويش حسين بن يزيد نوفلى از على بن سالم ، از پدرش ، از ابى بصير نقل كرده كه وى گفت : حضرت ابو عبد الله عليه السّلام فرمودند :
اگر اذان را شنيدى و در حال تخلَّى ( تغوّط كردن ) بودى پس مثل آنچه را كه مؤذّن مىگويد تو نيز بگو و نيز در اين حال ذكر خداى عزّ و جلّ را ترك مكن زيرا ذكر خدا در هر حال پسنديده و خوب مىباشد ، سپس فرمودند : زمانى كه جناب موسى بن عمران عليه السّلام با حقّ تعالى مناجات و راز و نياز مىكرد به درگاهش عرضه داشت :
پروردگارا آيا از من دور هستى تا بخوانم تو را يا نزديك هستى تا راز و نياز كنم با تو ؟
خداوند عزّ و جلّ وحى فرستاد : اى موسى من همنشين هر كسى هستم كه به ياد من بوده و ذكر من بگويد : موسى عرضه داشت : من در حالى هستم ( ظاهرا مقصودش حال تخلَّى بوده ) كه تو را برتر از آن مىدانم كه در آن حال ذكر تو را بگويم .
حقّ تعالى فرمود : اى موسى در هر حالى كه هستى به ياد من باش و ذكر من را بگو .
حديث ( 2 ) محمّد بن الحسن بن احمد بن وليد رضى الله عنه از محمّد بن حسن صفّار ، از يعقوب بن يزيد ، از حمّاد بن عيسى ، از حريز بن عبد الله ، از محمّد بن مسلم ، وى مىگويد : به من فرمود :
اى پسر مسلم ذكر خداوند عزّ و جلّ را در هيچ حال ترك مكن لذا اگر شنيدى كه مؤذن اذان مىگويد و تو در حال تخلَّى بودى پس ذكر خداى عزّ و جلّ را بگو و آنچه را كه مؤذن مىگويد حكايت نما .
حديث ( 3 ) محمّد بن الحسن بن احمد بن وليد رضى الله عنه از محمّد بن الحسن الصفّار ، از احمد بن محمّد بن عيسى ، از حسين بن سعيد از محمّد بن ابى عمير ، از عمير بن اذنيه ، از زراره ، وى مىگويد : محضر مبارك ابى جعفر عليه السّلام عرض كردم : وقتى اذان را مىشنوم چه بگويم ؟
حضرت فرمودند : با هر ذاكرى ذكر خدا را بگو .

897