چه حقّ تعالى در مورد جنابت امر به غسل فرموده ولى در صورت خروج ادرار و غائط غسل را واجب نكرده است ؟
رسول خدا صلَّى الله عليه و آله فرمودند : هنگامى كه آدم عليه السّلام از درخت منتهى تناول نمود آنچه را كه خورد به آرامى و آهستگى وارد عروق و موى و پوست او شد لذا وقتى مردى با همسرش مجامعت مىكند آب از تمام رگها و مويهاى در جسدش خارج شده از اين رو حقّ عزّ و جلّ اين حكم را جعل كرده كه در صورت جنابت غسل بر فرزندان آدم عليه السّلام واجب است و آن را تا روز قيامت مستمر نموده ولى ادرار از زيادى مايعاتى كه انسان مىآشامد بيرون مىآيد چنانچه غائط از زيادى طعامى كه تناول مىكند خارج مىشود لذا در صورت خروج اين دو وضوء واجب مىباشد .
يهودى عرض كرد : راست فرمودى اى محمّد .
< فهرس الموضوعات > باب صد و نود و ششم سرّ اين كه وقتى شخص از خواب بيدار شد جايز نيست دستش را پيش از شستن در ظرف آب وضوء نمايد < / فهرس الموضوعات > باب صد و نود و ششم سرّ اين كه وقتى شخص از خواب بيدار شد جايز نيست دستش را پيش از شستن در ظرف آب وضوء نمايد حديث ( 1 ) محمّد بن الحسن از حسين بن حسن بن ابان از حسين بن سعيد ، از محمّد بن سنان ، از ابن مسكان ، از ابى بصير ، از عبد الكريم بن عتبة ، وى مىگويد :
از او پرسيدم : شخصى از خواب بيدار شده و ادرار نكرده آيا دستش را پيش از شستن داخل ظرف آب وضوء بنمايد يا ننمايد ؟
فرمود : خير زيرا وى نمىداند دستش شب تا به صبح كجا بوده ، بنا بر اين بعد از خواب دستش را بشويد .
< فهرس الموضوعات > باب صد و نود و هفتم سرّ وجوب وضوء براى آنچه از بدن خارج مىشود و عدم وجوبش براى آنچه داخل بدن مىگردد < / فهرس الموضوعات > باب صد و نود و هفتم سرّ وجوب وضوء براى آنچه از بدن خارج مىشود و عدم وجوبش براى آنچه داخل بدن مىگردد حديث ( 1 ) پدرم و محمّد بن الحسن بن احمد بن وليد رضى الله عنهما فرمودند : محمّد بن يحيى عطَّار از حسين بن الحسن بن ابان ، از محمّد بن اورمه ، از احمد بن محمّد بن ابى نصر بزنطى و عبد الرّحمن بن ابى نجران ، از مثنى حنّاط ، از منصور بن حازم ، از

891