حديث ( 2 ) محمّد بن الحسن بن احمد بن وليد رضى الله عنه از محمّد بن الحسن الصفّار ، از ابراهيم بن هاشم از نوفلى ، از سكونى ، از حضرت جعفر بن محمّد از پدر بزرگوارش ، از آباء كرامشان عليهم السّلام فرمودند :
رسول خدا صلَّى الله عليه و آله فرمودند : با آبى كه آفتاب گرمش كرده باشد وضوء مگير و غسل مكن و آرد را خمير منما زيرا موجب برص مىباشد .
باب صد و نود و پنجم سر اين كه جنابت موجب غسل است نه ادرار و غائط حديث ( 1 ) محمّد بن على ماجيلويه از عمويش ، از محمّد بن على كوفى ، از محمّد بن سنان نقل كرده كه وى گفت : حضرت رضا عليه السّلام در جواب سؤالاتى كه مكتوبا از محضرش نموده بودم مرقوم فرمودند :
علَّت غسل جناب نظافت و تطهير انسان نفس خودش را از آلودگى آن و پاك نمودن جسد از قذارت و خباثتش مىباشد زيرا جنابت از تمام جسد خارج مىگردد از اين رو بر شخص واجب است تمام بدن را تطهير كند و علَّت مخفّف بودن حكم در ادرار و غائط اين است كه اين دو اكثر و ادوم از جنابت بوده لذا شارع مقدس به خاطر كثرت و مشقّت و اخراجشان بدون اراده و شهوت به وضوء راضى شده ولى جنابت بيرون نمىآيد مگر با استلذاذ و اجبار نفس از اين رو در مورد آن غسل را واجب كرده است .
حديث ( 2 ) محمّد بن على ماجيلويه ، از عمويش ، از احمد بن ابى عبد الله ، از ابى الحسن على بن الحسن البرقى ، از عبد الله بن جبله [1] از معاوية بن عمّار ، از حسن بن عبد الله ، از پدرانش ، از جدّش حضرت امام حسن بن على بن ابى طالب ، عليهما السّلام ، حضرت فرمودند : چند نفر يهودى محضر مبارك رسول خدا صلَّى الله عليه و آله رسيده و داناترين آنها راجع به چند مسأله از حضرت سؤال كرد ، در ضمن سؤالاتش عرضه داشت : براى

[1] - عبد اللَّه بن جبلة بن حيان بن ابحر الكنانى ، وى اگر چه واقفى است ولى به فرموده مرحوم علَّامه در خلاصه و نجاشى ثقه و مشهور مىباشد .

889