مىكردى كه اكنون به چه كيفيت در آمده است .
باب صد و هشتاد و پنجم سرّ نهى شدن از تغوّط در زير درختان ميوه دار و جهت أنس داشتن درختان ميوه دار و سبب ناميده شدن سدرة المنتهى به اين نام حديث ( 1 ) پدرم رحمة الله عليه از سعد بن عبد الله از احمد بن محمد بن عيسى ، از حسن بن محبوب ، از مالك بن عيينه ، از حبيب سجستانى ، نقل كرده كه وى گفت : از حضرت ابا جعفر عليه السّلام راجع به آيه شريفه : * ( ثُمَّ دَنا فَتَدَلَّى فَكانَ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى فَأَوْحى إِلى عَبْدِه ما أَوْحى ) * ، پرسيدم :
حضرت فرمودند : اى حبيب اين آيه را اين گونه قرائت مكن ، بلكه بخوان : ثمّ دنى ، فتدانا ، * ( فَكانَ قابَ قَوْسَيْنِ ) * في القرب * ( أَوْ أَدْنى ، فَأَوْحى ) * الله الى عبده يعني رسول الله صلَّى الله عليه و آله ما اوحى .
اى حبيب ، رسول خدا صلَّى الله عليه و آله هنگامى كه مكَّه را فتح نمودند نفس شريف خود را در عبادت حقّ تعالى و شكر نعمتهايش با طواف كردن بيت به تعب و رنج انداختند و امير المؤمنين على عليه السّلام نيز با آن حضرت همراه بودند سپس امام عليه السّلام فرمودند : زمانى كه تاريكى شب اهل مكَّه را در خود گرفت رسول خدا صلَّى الله عليه و آله و امير المؤمنين عليه السّلام به قصد سعى به صفا و مروه رفتند و وقتى از صفا به مروه فرود آمدند و در وادى نزديك نشانه اى كه ديدى قرار گرفتند نورى از آسمان تابيد و آن دو بزرگوار را در خود گرفت ، كوههاى مكَّه روشن شده ، ديدگان آن دو حضرت خشوع پيدا كرد پس هر دو فزع شديدى نموده سپس رسول خدا صلَّى الله عليه و آله سر به سوى آسمان بلند كردند ناگهان بر سر مبارك دو انار ديدند ، حضرت آن دو را تناول فرمودند ، حقّ عزّ و جلّ وحى نمود : اى محمد اين دو انار از ميوه هاى بهشت بوده پس از آن دو فقط تو و وصىّ تو على بن ابى طالب بخوريد ، پس رسول خدا صلَّى الله عليه و آله يكى از آن دو را خورده و على عليه السّلام ديگرى را تناول فرمودند ، سپس خداوند به پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله وحى فرمود آنچه را كه وحى نمود .
حضرت ابو جعفر عليه السّلام فرمودند : اى حبيب يك بار ديگر در سدرة المنتهى حضرت رسول صلى الله عليه و آله جبرئيل عليه السّلام را مشاهده فرمود در نزد سدرة المنتهى بهشتى

875