ج : آن كه بدين وسيله روزه دار خاشع و ذليل و خاكسار و در ضمن صاحب اجر و عارف و صابر گردد بر آنچه از ناحيه گرسنگى و تشنگى به وى متوجّه مىگردد در نتيجه مستحقّ ثواب مىشود مضافا به اين كه روزه شخص را از شهوات و ميول نفسانى حفظ و نگهدارى مىكند .
د : روزه در دنيا براى روزه داران واعظى بوده و راضىكننده ايشان است بر اداء تكاليف و در آخرت دليل و راهنما مىباشد .
ه : آن كه بدين وسيله روزه دار سختى گرسنگى و تشنگى بر اهل فقر و مسكنت را در دنيا لمس مىكند و اين باعث مىگردد كه آنچه حقوق مالى است و طلب فقراء از او هست را بپردازد .
اگر سؤال شود : چرا روزه در خصوص ماه رمضان واجب شده نه ماههاى ديگر ؟
در جواب گفته مىشود : به خاطر امتيازاتى كه اين ماه از ماههاى ديگر دارد كه از جمله آنها است :
الف : در ماه رمضان قرآن نازل شده .
ب : در اين ماه حقّ تعالى بين اهل حقّ و باطل تفرقه انداخته چنانچه خود در قرآن فرموده : * ( شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيه الْقُرْآنُ ، هُدىً لِلنَّاسِ وَبَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَالْفُرْقانِ ) * ( ماه رمضان ماهى است كه در آن قرآن براى هدايت مردم و به منظور امتياز حقّ از باطل با ادلَّه اى روشن نازل گرديده ) .
ج : در اين ماه حضرت محمّد صلَّى الله عليه و آله به نبوّت برانگيخته شد .
د : در اين ماه ليلة القدر مىباشد كه از هزار ماه بهتر بوده و در آن هر فرمان حكيم تفريق و توزيع مىگردد و آن ابتداء سال بوده و آنچه از خير و شرّ ، ضرر و منفعت ، روزى و مرگ در آن براى انسان مقرّر مىشود فلذا به آن ليلة القدر مىگويند .
اگر سؤال شود : چرا خلائق فقط به روزه ماه رمضان امر شده‌اند نه به كمتر و نه به بيشتر از آن ؟
در جواب گفته مىشود : اين مقدار نيرو و توان بندگان بوده اعمّ از قوى و ضعيف و همگان در اين مبلغ با هم مشترك هستند و حقّ عزّ و جلّ واجبات را بر اساس اغلب اشياء و اعمّ قوى منظور مىدارد سپس به اهل ضعف تخفيف داده و آنها را مرخّص مىنمايد چنانچه اهل قوّه و آنان كه توان دارند را ترغيب در زائد بر آن مىنمايد و اگر بر كمتر از آن صلاحيّت داشته باشند البته تكليف را در حقشان كاهش داده همان طورى كه اگر محتاج به بيش از آن باشند البته تكليف را نسبت به آنها افزايش

855