حضرت فرمودند : واى بر تو ، آيا مىدانى در مقابل چه كسى من بودم ، بنده نمازش قبول نمىشود مگر آن مقدارى از آن كه شخص به قلبش اقبال بر آن دارد .
و على بن الحسين عليهما السّلام شبهاى ظلمانى از منزل خارج مىشدند و بر دوش مبارك انبانى بود كه در آن كيسه هايى از دنانير و دراهم قرار داشت و آن را حمل مىكرد تا به درب منازل فقراء مىرسيد ، يك يك را دقّ الباب مىكرد سپس كسى كه به درب منزل حاضر مىشد اهدايى حضرت را دريافت مىكرد و وقتى آن جناب از دنيا رفتند مردم دانستند كه آن شخص على بن الحسين عليهما السّلام بوده است .
حديث ( 9 ) على بن احمد بن محمّد رضى الله عنه از محمّد بن ابى عبد الله الكوفى از محمّد بن اسماعيل برمكى از حسين بن هيثم از عباد بن يعقوب از حسن بن على بن ابى حمزه از پدرش نقل كرده كه وى گفت : از يكى از كنيزان على بن الحسين عليهما السّلام بعد از رحلت حضرت سؤال كرده و گفتم : امور على بن الحسين عليهما السّلام را براى من توصيف نما ؟
كنيز گفت : مفصّل توصيف كنم يا مختصر نمايم ؟ گفتم : مختصر نما .
گفت : نه روز هرگز برايش طعام بردم و نه شب براى جنابش بستر پهن كردم .
حديث ( 10 ) مظفّر بن جعفر بن مظفّر علوى رضى الله عنه از جعفر بن محمّد بن مسعود ، از پدرش :
از محمّد بن حاتم از ابو معمّر اسماعيل بن ابراهيم بن معمّر از عبد العزيز بن ابى حازم نقل كرده كه گفت : از ابو حازم شنيدم كه مىگفت : نديدم مردى هاشمى افضل و برتر از على بن الحسين عليهما السّلام ، آن حضرت در هر روز و شب هزار ركعت نماز مىخواند تا جايى كه در پيشانى آن جناب آثار سجود مانند كف پاى شتر ظاهر گرديد .
باب صد و شصت و ششم سرّ ناميده شدن على بن الحسين عليهما السّلام به سجّاد حديث ( 1 ) محمّد بن محمّد بن عصام كلينى رضى الله عنه از محمّد بن يعقوب كلينى رضى الله عنه از حسين بن الحسن الحسنى و على بن محمّد بن عبد الله جميعا از ابراهيم بن اسحاق احمر ، از عبد الرحمن بن عبد الله خزاعى ، از نصر بن مزاحم منقرى ، از عمر و بن شمر ، از جابر بن يزيد جعفى نقل كرده كه وى گفت : حضرت ابو جعفر محمّد بن

749