تمامتر به حوريان بهشتى رسيده و با آنها دست به گردن شده و به منزل خود در بهشت وارد گردند .
باب صد و شصت و چهارم سرّ اين كه حضرت قائم عليه السّلام فرزندان قاتلين امام حسين عليه السّلام را به خاطر كردار پدرانشان مىكشد حديث ( 1 ) احمد بن زياد بن جعفر همدانى رضى الله عنه از على بن ابراهيم ، از پدرش ، از عبد السلام ابن صالح هروى ، وى مىگويد : محضر مبارك حضرت ابى الحسن على بن موسى الرضا عليهما السّلام عرض كردم : اى فرزند رسول خدا در باره روايتى كه از امام صادق عليه السّلام نقل شده و آن حضرت فرمودند : هر گاه حضرت قائم عجّل الله تعالى فرجه الشريف خروج كنند فرزندان قاتلين امام حسين عليه السّلام را به خاطر كردار پدرانشان مىكشد چه مىفرماييد ؟
حضرت فرمودند : واقع همين است .
عرض كردم : پس فرموده حقّ تعالى در قرآن : * ( وَلا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى ) * ( هيچ كس بار گناه ديگرى را به دوش نگيرد ) معنايش چيست ؟
حضرت فرمودند : خداوند در تمام اقوالش صادق است ولى در عين حال بايد توجّه داشته باشى كه فرزندان قاتلين امام حسين عليه السّلام به افعال و كردار پدرانشان راضى بوده و به آنها افتخار مىكردند و به مقتضاى « كسى كه به چيزى راضى باشد همچون شخصى است كه آن چيز را انجام داده » فرزندان قاتلين همچون قاتلين سيّد الشهداء مىباشند .
و اگر شخص در مشرق كشته شود و ديگرى در مغرب راضى و خشنود باشد راضى با قاتل نزد خدا شريك در قتل مىباشد و چون اين فرزندان به كردار پدرانشان راضى مىباشند لا جرم حضرت قائم عليه السّلام وقتى خروج نمودند ايشان را مىكشد .
راوى مىگويد محضرش عرضه داشتم : چرا وقتى حضرت قيام فرمودند اوّل ايشان را مىكشد ؟
حضرت فرمودند : حضرت قائم عليه السّلام ابتداء بنى شيبه را مىكشند به اين نحو كه دستهايشان را قطع مىفرمايد زيرا آنها سارقين بيت الله عزّ و جلّ مىباشند .

741