و چاره اى نيست از اين كه اولاد مقتولين در ركاب على صلوات الله عليه در جنگ جمل و صفّين را بايد از اهل فيئ و غنيمت و از اهل صدقه سهام قرار داد و رسول خدا صلَّى الله عليه و آله در باره صدقه فرمودند : امر مىكنم از اغنياء خود گرفته و به فقراى خودتان بدهيد .
ضمير « كم » در « اغنيائكم » و « فقرائكم » با كاف و ميم بوده كه اشاره است به آنان كه در اموالشان صدقه واجب بوده ( اغنيائكم ) و كسانى كه به آنها بايد صدقه را داد ( فقرائكم ) .
پس امام حسن عليه السّلام بيمناك شدند از اين كه بسيارى از آن مردم جايز نمىدانستند كه حضرتش از كثيرى از آنها صدقه را بگيرند چنانچه روا نمىدانستند از صدقه بسيارى از آنها حضرت تناول فرمايد زيرا صدقه غساله و چكيده كارهاى نارواى ايشان بود و براى آن حضرت در مال صدقه اصلا سهمى منظور نشده بود .
ابن حكيم بن معاوية بن حيدة القشيرى ، از پدرش ، از جدّش روايت نموده كه رسول خدا صلَّى الله عليه و آله فرمودند : در هر چهل شتر يك بنت لبون بايد بعنوان صدقه بدهند و آن را از حساب و عدد چهل نبايد كم نمود ( يعنى شترى را كه به عنوان صدقه مىدهند نبايد از عدد چهل كسر كرد تا در نتيجه بعد از اخراج صدقه باقيمانده سى و نه عدد باشد ) هر كس اين بنت لبون را براى ما بياورد و طلب اجر و ثواب كند البتّه اجر و ثواب برايش هست و هر كس ما را از آن منع نمايد البتّه از او خواهيم گرفت و تقسيم نمودن شتر وى و برداشتن سهم صدقه از آن حقّى از حقوق الله مىباشد ، براى محمّد و آل محمّد در آن هيچ سهمى نمىباشد و در هر غنيمتى خمس اهل خمس بوده كه كتاب خدا عزّ و جلّ آن را واجب كرده و اگر چه به اهل و مستحقش ندهند .
سپس مىگويد :
پس از آن كه جواب سائل داده شد و جهت اين كه چرا امام حسن عليه السّلام در عهدنامه ايشان با معاويه مال دارابجرد را اختيار كردند معلوم گرديد دوباره در تشريح و توضيح همين معنا مىگويد :
پس اختصاص دادن امام عليه السّلام مال دارابجرد را شايد به خاطر اين بوده كه اين مال بهترين و نظيفترين اموال تحت تصرف اردشيرخره ( مؤسس سلسله ساسانى كه گاهى از او به اردشير خوره نام مىبرند ) بوده و جهت ديگر اين است كه :
اين سرزمين هفت سال در محاصره بود تا به تصرّف درآمد و ظرف مدّت

707