حقّ تعالى اين آيه شريفه را نازل فرمود :
* ( وَحَمْلُه وَفِصالُه ثَلاثُونَ شَهْراً حَتَّى إِذا بَلَغَ أَشُدَّه ) * الخ ( و سى ماه تمام مدّت حمل و شيرخوارگى بوده تا هنگامى كه طفل به حدّ رشد برسد و آدمى چهل ساله گردد آنگاه شايسته است كه به درگاه الهى عرض كند خدايا مرا بر نعمتى كه به من و پدر و مادر عطا فرمودى شكر بياموز و به كار شايسته اى كه رضا و خشنودى تو در او است موفق دار و فرزندان مرا صالح نما ) حضرت امام حسين عليه السّلام از خداى عزّ و جلّ مطابق همين آيه سؤال و درخواست نمود پس حقّ تبارك و تعالى طبق سؤال آن حضرت دعايش را مستجاب فرمود .
البته اگر به جاى « * ( أَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي ) * » درخواست و سؤال با عبارت « اصلح لى ذريّتى » صورت مىگرفت تمام ذريّه آن جناب ائمّه و پيشوايان مىشدند منتهى چون سؤال به نحوى كه در آيه آمده صورت گرفت صرفا امامت اختصاص به ائمّه اثنى عشر سلام الله عليهم اجمعين پيدا كرد .
حديث ( 4 ) پدرم رحمة الله عليه از سعد بن عبد الله ، از احمد و عبد الله پسران محمّد بن عيسى ، از پدرشان ، از عبد الله بن مغيره ، از عبد الله بن مسكان ، از عبد الرّحيم قصير ، از حضرت ابى جعفر عليه السّلام نقل كرده ، وى مىگويد : از امام عليه السّلام راجع به آيه شريفه :
* ( النَّبِيُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَأَزْواجُه أُمَّهاتُهُمْ وَأُولُوا الأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى بِبَعْضٍ فِي كِتابِ الله ) * ( پيامبر سزاوارتر به مؤمنان است از خود آنها و زنان پيامبر مادران مؤمنان بوده و خويشاوندان نسبى شخص در حكم ارث بعضى بر برخى در كتاب خدا مقدّم قرار داده شده‌اند ) سؤالى كرده و عرضه داشتم ، اين آيه در باره چه كسى نازل شده است ؟
حضرت فرمودند : اين آيه در باره آمرين و پيشوايان نازل شده ، اين آيه بر حسين بن على و فرزندان آن حضرت بعد از آن جناب جارى گرديده ، ما سزاوارتريم به امر ولايت و امامت و رسول خدا صلَّى الله عليه و آله از مؤمنين و مهاجرين و با بودن ما احدى شايسته براى اين مقام نيست .
عرض كردم : آيا اولاد جعفر در آن نصيبى دارند ؟
حضرت فرمودند : خير .
راوى مىگويد : يكان ، يكان از اولاد بنى عبد المطلب را مورد سؤال قرار داده و پرسيدم آيا اينها نصيبى دارند ؟

669