خالد گفت : مرا امر كرد گردن تو را با شمشير بزنم ، البته بعد از آن كه تسليم شدى .
حضرت فرمودند : آيا اين كار را مىكردى ؟
خالد گفت : به خدا سوگند آرى ، اگر مرا نهى نمىكرد انجام داده بودم .
امام صادق عليه السّلام فرمودند : امير المؤمنين عليه السّلام از جا برخاست يقه پيراهن خالد را گرفتند سپس او را به ديوار كوبيده و به عمر فرمودند : اى پسر صهاك به خدا قسم اگر عهد و پيمانم با رسول خدا نبود و از ناحيه حقّ تعالى اين حكم ( صبر كردن ) قبلا ابلاغ نشده بود آنگاه مىدانستى كه كدام يك از ما از نظر ياور كمتر و از حيث عدد كمتر هستيم .
باب صد و پنجاه و دوّم سرّ اثبات ائمه عليهم صلوات الله حديث ( 1 ) پدرم رحمة الله عليه فرمود : سعد بن عبد الله ، از يعقوب بن يزيد ، از صفوان بن يحيى ، از منصور بن حازم نقل كرده كه وى گفت : محضر امام صادق عليه السّلام عرض كردم : با گروهى مناظره كرده و به ايشان گفتم : آيا نمىدانيد كه رسول خدا صلَّى الله عليه و آله حجّت خدا بر مردم است ، پس هنگامى كه آن حضرت از اين عالم رحلت فرمود حجّت بعد از او كيست ؟
آنها گفتند : قرآن .
در قرآن نگريستم ديدم قرآن به تنهايى مشكلگشا نبوده و اين طور نيست كه مورد تسالم همه فرق و جمله طوائف باشد بلكه مرجئه [1] و حرورية [2] و زنادقه اى [3] كه اصلا ايمان ندارند در آن به مخاصمه و منازعه مىپردازند و هر كدام سعى دارند بر خصم خود بدون مراجعه به قرآن و حاكم قرار دادنش ، غالب گردد و بدين ترتيب دانستم كه قرآن به تنهايى حجّت نبوده بلكه با وجود قيّم مستند مىباشد فلذا آنچه

[1] - شهرستانى در ملل و نحل گويند : ارجاء به دو معنا است : الف : تأخير ، ب : اعطاء رجاء و اميد ، اطلاق اسم مرجثه بر اين فرقه به اعتبار معناى اوّل صحيح است زيرا ايشان عمل را از نيّت و عقد قلبى تأخير مىاندازند و امّا به معناى قدم ظاهر است زيرا اين گروه معتقدند كه معصيت با ايمان مضرّ نيست همان طورى كه با كفر طاعت نافع نمىباشد .
[2] - فرقه اى از فرق پانزده گانه خوارج مىباشند .
[3] - ابو المعالى محمّد بن الحسين العلوى در كتاب بيان الاديان گويد : زنادقه اصحاب زندك باشند و او مردى بود از فارس و وقتى آن را معرّب كردند به جاى كاف ، قاف نهادند و هر كس بر مذهب او باشد زنديق خوانند .

625