حديث ( 2 ) محمّد بن على ماجيلويه از عمويش محمّد بن ابى القاسم ، از احمد بن محمّد بن خالد ، از پدرش ، از خلف بن حمّاد اسدى از ابى الحسن عبدى ، از سليمان بن مهران ، از حكيم بن مقسم ، از ابن عبّاس نقل كرده كه وى گفت :
رسول خدا صلَّى الله عليه و آله ابو بكر را با سوره برائت نزد مشركين مكَّه فرستاد سپس على عليه السّلام از دنبالش آمد و به او رسيد و سوره را از او گرفت .
ابو بكر محضر رسول خدا صلَّى الله عليه و آله عرض كرد : اى رسول خدا در باره من هراسى پيدا شده ؟
حضرت فرمودند : خير ولى رسالت و تكليف مرا از طرف من كسى اداء نمىكند مگر خودم يا على عليه السّلام و تكليفى را كه رسول خدا صلَّى الله عليه و آله به امير المؤمنين عليه السّلام داده و آن حضرت را مأمور ساخت كه آن را به كفّار مكَّه تبليغ كند اين چند فقره بود :
الف : به بهشت داخل نمىشود مگر مسلمان ب : بعد از سال ديگر مشركان حقّ ندارند براى مراسم حجّ حاضر شوند .
ج : افرادى كه عريان و برهنه هستند حقّ ندارند طواف بيت كنند .
د : مشركينى كه با رسول خدا صلَّى الله عليه و آله عهد و پيمان داشته و آن را نقض كردند تا چهار ماه فقط حقّ دارند در مكَّه بمانند و ظرف اين مدّت خود را به مأمنى برسانند چه آن كه پس از انقضاء مدّت مزبور در هر كجا كه بر ايشان دست يافته شود آنها را مىكشند [1] .
حديث ( 3 ) محمّد بن ابراهيم بن اسحاق رضى الله عنه مىگويد : محمّد بن جرير طبرى از سليمان بن

[1] - در تفسير شريف لاهيجى آمده است : به روايت على بن ابراهيم وقتى كه حضرت رسول صلَّى اللَّه عليه و آله فتح مكّه نمود هنوز مشركين را از حجّ و دخول مسجد الحرام منع نكرده بود و عادت عرب نيز چنين بود لباسى را كه با آن طواف خانه خدا مىكردند ديگر نمىپوشيدند بلكه آن را تصدّق مىكردند لهذا بعضى در وقت حج لباس از مردم به طريق عاريه يا كرايه مىگرفتند و بعد از طواف به صاحبش پس مىدادند و در آن زمان زنى صاحب حسن و جمال به طواف بيت اللَّه آمد و به هيچ وجه لباسى نيافت دستى در پيش و دستى در پس گرفت و به طواف مشغول شد صاحب شبق ( شهوت ) مشتاق تزويج او شدند و چون آن زن شوهر داشت نكاح او ميسّر ايشان نشد پس از رسيدن آيه برائت بعد از غزوه تبوك كه در سال نهم از هجرت به وقوع پيوست حضرت رسالت پناه صلَّى اللَّه عليه و آله به امير المؤمنين عليه السّلام فرمود كه در موسم حج به حجّاج و سكّان مكّه بگو كه حكم الهى آن است كه بعد از اين احدى برهنه طواف خانه خدا نكند و مشركين داخل مسجد الحرام نشوند و آيه برائت بر ايشان بخوان تا مشركينى كه به واسطه گذاردن حجّ به مكّه آمده‌اند معلوم شود كه حقّ تعالى ايشان را تا مدّت چهار ماه مهلت داده كه خود را در اين مدّت به مأمنى برسانند و به خانه هاى خود بازگرداند كه بعد از اين مدّت هر جا كه باشند حكم جزم بر قتل ايشان به وقوع پيوسته .

617