از آنكه تو به آنجا برسى جز با شمشير با تو مقابله نخواهم كرد . پس ميان على و عمر سخنانى ردّ و بدل شد و با هم ستيز كردند و مهاجرين و انصار جمع شدند و گفتند : به خدا سوگند كه ما به اين راضى نمىشويم كه در باره پسر عمو و برادر و وصىّ پيامبر خدا چيزى گفته شود . و نزديك بود فتنه اى واقع شود ولى متفرّق شدند .
باب صد و پنجاهم سرّ برگرداندن نبى اكرم صلَّى الله عليه و آله كسى را كه به وى سوره برائت را داده بودند و به جاى او حضرت على عليه السّلام را فرستادن حديث ( 1 ) محمّد بن ابراهيم بن اسحاق از احمد بن يحيى بن زهير از يوسف بن موسى از مالك بن اسماعيل از منصور بن ابى الاسود از كثير ابو اسماعيل ، از جميع بن عمير ، وى مىگويد : در مسجد جامع نماز مىگذاردم ، ابن عمر را ديدم كه در آنجا نشسته ، نزدش رفته و پيش او نشسته و گفتم : حديثى از على عليه السّلام برايم نقل كن .
ابن عمر گفت : رسول خدا صلَّى الله عليه و آله ابو بكر را مأمور ساخت كه سوره برائت را بر مشركان مكَّه برده و بخواند وى وقتى به وادى ذو الحليفه رسيد على عليه السّلام به او ملحق شد و سوره را از وى گرفت ، ابو بكر گفت : يا على آيا در باره من چيزى نازل شده است ؟
حضرت فرمودند : خير ولى رسول خدا صلَّى الله عليه و آله فرمودند : تكليف و رسالت مرا از طرف من كسى اداء نمىكند مگر خود يا مردى از اهل بيت من .
راوى مىگويد : ابو بكر به سوى رسول خدا صلَّى الله عليه و آله برگشت و عرض كرد : اى رسول خدا صلَّى الله عليه و آله آيا در باره من چيزى نازل شده ؟
حضرت فرمودند : خير ولى تكليف و رسالت مرا از طرف من كسى اداء نمىكند مگر خودم يا مردى از اهل بيت من .
كثير مىگويد : به جميع گفتم : آيا اين واقعه را بر ابن عمر شهادت مىدهى ؟
جميع گفت : آرى ، و اين كلمه ( آرى ) را سه مرتبه تكرار نمود .

615