اكرم صلَّى الله عليه و آله مراجعه مىكردند و از آن جناب راجع به آنچه ديده بودند مىپرسيدند ، پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله ايشان را به منزل حضرت فاطمه عليها السّلام فرستاده و وقتى به آنجا مىرفتند مىديدند آن حضرت در محراب نماز ايستاده و نور صورتش با رنگ زرد تلألؤ و درخشش دارد ، مىفهميدند نورى كه ديده‌اند ، نور صورت آن بانو مىباشد .
ج : هنگامى كه روز به آخر مىرسيد و خورشيد غروب مىكرد نور صورت آن حضرت به سرخى مىگراييد پس صورتش با رنگ سرخ مىدرخشيد و اين علامت فرح و نشانه شكرگزارى آن حضرت در مقابل حقّ عزّ و جلّ بود ، سرخى نور آن حضرت داخل منازل مردم مىشد و ديوارهاى حجرات آنها را سرخ مىكرد ، ايشان به شگفت آمده و محضر رسول خدا صلَّى الله عليه و آله مشرّف مىشدند و سرّ آن را از آن حضرت سؤال مىكردند ، پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله ايشان را به منزل حضرت زهراء سلام الله عليها فرستاده آنها به منزل خانم مىرفتند و مىديدند كه آن حضرت نشسته و خدا را تسبيح و تمجيد مىنمايد و نور صورتش با رنگى قرمز مىدرخشد ، آنها دانستند نورى كه ديده بودند از نور صورت فاطمه عليها السّلام مىباشد ، بارى پيوسته اين نور در صورت آن حضرت بود تا وقتى كه حضرت امام حسين عليه السّلام متولَّد شدند از اين تاريخ اين نور در صورتهاى ما ائمّه پديد آمد و هر امامى كه از دنيا مىرود در صورت امام بعدى ظاهر مىگردد تا روز قيامت .
حديث ( 3 ) محمّد بن ابراهيم بن اسحاق رضى الله عنه مىگويد : عبد العزيز بن يحيى جلودى ، از محمّد بن زكريّا جوهرى از جعفر بن محمّد بن عماره ، از پدرش ، وى مىگويد : از حضرت ابى عبد الله عليه السّلام پرسيدم : چرا حضرت فاطمه عليها السّلام به زهراء ناميده شده است ؟
حضرت فرمودند : زيرا وقتى آن حضرت در محراب مىايستادند نورش به اهل آسمان مىتابيد همان طورى كه نور كواكب و ستارگان به اهل زمين مىتابند .
باب صد و چهل و چهارم سرّ اين كه حضرت فاطمه و مريم عليها السّلام به بتول ناميده شده اند حديث ( 1 ) احمد بن محمّد بن عيسى بن على بن حسين بن على بن حسين بن على بن ابى طالب عليهم السّلام ، از ابو عبد الله محمّد بن ابراهيم بن اسباط از احمد بن

591