كند چه آن كه حبيبم رسول خدا صلَّى الله عليه و آله به من اين خبر را داده است .
باب صد و سى و نهم سرّ اين كه امير المؤمنين عليه السّلام طاقت نياورد رسول خدا صلَّى الله عليه و آله را موقع بزير انداختن بتها از پشت بام كعبه حمل نمايد ابو على احمد بن يحيى مكتب از احمد بن محمّد ورّاق از بشر بن سعيد بن قلبويه كه در رافقه ساكن بود ، از عبد الجبّار بن كثير تميمى يمانى ، وى گفت از محمّد بن حرب هلالى امير مدينه شنيدم كه مىگفت : از حضرت جعفر بن محمّد عليهما السّلام پرسيده و محضرش عرضه داشتم : مسأله اى دارم مىخواهم از حضورتان آن را سؤال كنم .
حضرت فرمودند :
اگر مىخواهى قبل از اين كه سؤال كنى جواب آن را گفته و اگر هم مايلى سؤال كن تا جواب را بعد از پرسش بگويم .
محمّد بن حرب مىگويد : محضرش عرضه داشتم : از كجا به ضمير من واقف شده و پيش از سؤال از آن مطَّلع گشتى ؟
حضرت فرمودند : با فراست سؤالت را دريافتم مگر فرموده حقّ تعالى در قرآن شريف را نشنيده اى كه مىفرمايد * ( إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ ) * ( در اين عذاب براى افراد با فراست عبرت مىباشد ) .
و نيز فرموده رسول خدا صلَّى الله عليه و آله مگر به سمع تو نرسيده كه مىفرمايد : * ( اتّقوا فراسة المؤمن فانّه ينظر بنور الله ) * ( از فراست مؤمن بر حذر باش چه آن كه با نور و روشنى خدايى مىبيند ) .
محمّد بن حرب مىگويد : عرض كردم : سؤالم را بيان فرماييد : حضرت فرمودند : مىخواهى از رسول خدا صلَّى الله عليه و آله بپرسى كه چرا در وقت به زير انداختن بتها از بام كعبه ، على عليه السّلام طاقت نياورد آن حضرت را روى دوش خود حمل كند با اين كه قوّت و استقامت امير المؤمنين عليه السّلام بيش از اين مقدار بود و شاهد آن قدرت و قوّتى بود كه از آن جناب در مورد كندن درب قلعه خيبر به ظهور رسيد ، اين درب را حضرت از جا كنده و سپس به مقدار چهل ذراع آن را به پشت سر پرتاب كردند در حالى كه چهل مرد توان حمل آن را نداشتند و از طرفى نبىّ اكرم بر شتر و اسب و درازگوش سوار

569