يعنى كاش شيعه على عليه السّلام بوديم و به همين معنا اشاره است آيه شريفه : * ( وَيَقُولُ الْكافِرُ يا لَيْتَنِي كُنْتُ تُراباً ) * .
حديث ( 4 ) حسين بن يحيى بن ضريس ، از معاوية بن صالح بن ضريس بجلَّى از ابو عوانه از محمّد بن يزيد و هشام زراعى از عبد الله بن ميمون طهوى از ليث ، از مجاهد ، از ابن عمر ، وى مىگويد : نبىّ اكرم صلَّى الله عليه و آله در نخلستانهاى مدينه از على عليه السّلام تفحّص و جستجو مىنمود و من نيز همراهش بودم كه به باغى رسيديم ، پيامبر چشمشان به امير المؤمنين عليه السّلام افتاد كه در زمين مشغول كار بودند و سر و روى آن جناب غبار آلود بود ، نبىّ اكرم صلَّى الله عليه و آله فرمودند : من مردم را سرزنش نمىكنم اگر كنيه تو را ابو تراب صدا بزنند .
راوى مىگويد : صورت على عليه السّلام دگرگون و رنگ چهره اش تغيير كرده و بسيار در رنج بود ، پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله فرمودند آيا تو را خشنود و خرسند بكنم ؟
على عليه السّلام عرضه داشت : آرى يا رسول الله .
حضرت دست امير المؤمنين عليه السّلام را گرفت و فرمود : تو برادر و وزير و خليفه من در بين اهلم بوده ، دين من را تو اداء كرده و ذمّه‌ام را تو اجراء مىنمايى ، كسى كه در زمان حيات من تو را دوست بدارد اهل بهشت است و آن كه بعد از من تو را بخواهد خداوند متعال امنيّت و ايمان به او مىدهد و آن كس كه تو را نديده بعد از تو دوستت بدارد خداوند امنيّت و ايمان به او داده و در روز قيامت در امان خودش وى را قرار مىدهد و كسى كه بميرد و تو را دشمن بدارد به مرگ جاهليّت از دنيا رفته ولى به آنچه در اسلام عمل كرده مورد محاسبه قرار مىگيرد .
باب صد و بيست و ششم سرّ اين كه امير المؤمنين عليه السّلام چهار انگشتر به دست مىنمودند حديث ( 1 ) ابو سعيد محمّد بن فضل بن محمّد بن اسحاق مذكر معروف به ابو سعيد معلم نيشابورى مىگويد : ابو جعفر محمّد بن احمد بن سعيد از ابو عبد الله محمّد بن مسلم بن زراره رازى از محمّد بن يوسف فريابى از سفيان ثورى از اسماعيل سندى ، از عبد خير ، وى مىگويد : على بن ابى طالب چهار انگشتر به دست مىنمودند ياقوت به منظور بزرگى ، فيروزه به نيّت نصرت و يارى شدن ، حديد چينى به قصد

523