دادند و مدّتى به همين وضع بودند تا بين آن دو بزرگوار صلح و آشتى برقرار شد و سپس از منزل خارج شدند ، به حضرت عرض شد :
يا رسول الله هنگامى كه داخل منزل مىشديد حالتان به گونهء ديگر بود و اكنون كه خارج شديد سرور و فرح در چهره شما ديده مىشود جهتش چيست ؟
حضرت فرمودند : چرا خوشحال نباشم و حال آن كه بين دو نفرى كه محبوبترين مخلوقات روى زمين نزد من هستند آشتى برقرار كرده‌ام .
حديث ( 3 ) محمّد بن على بن حسين مصنّف اين كتاب مىگويد : خبرى كه گذشت نزد من مورد اعتماد نيست و به علَّت مذكور جهت ناميده شدن امير المؤمنين عليه السّلام به « ابو تراب » معتقد نيستم .
وجه عدم اعتمادم به اين حديث آن است كه امير المؤمنين و فاطمه سلام الله عليهما اين طور نبودند كه بينشان مشاجره واقع شود تا نياز باشد رسول خدا صلَّى الله عليه و آله بينشان اصلاح كرده و آنها را با هم آشتى دهند زيرا امير المؤمنين عليه السّلام سرور و آقاى تمام اوصياء و عليا مخدره حضرت فاطمه سلام الله عليها بانو و بزرگ زنان عالم مىباشند و هر دو بزرگوار در حسن خلق اقتداء به رسول خدا صلَّى الله عليه و آله مىكردند لذا ممكن نيست بين اين دو معصوم عالى مقدار مشاجره و منازعه واقع شود منتهى من در نقل اين حديث به آنچه احمد بن حسن قطان روايت كرده اعتماد نمودم [1] احمد بن حسن قطان مىگويد : ابو العبّاس احمد بن يحيى بن زكريا ، از بكر بن عبد الله بن حبيب ، از تميم بن بهلول ، از پدرش ، از ابو الحسن عبدى ، از سليمان بن مهران از عباية بن ربعى ، وى مىگويد : به عبد الله بن عبّاس گفتم : چرا رسول خدا صلَّى الله عليه و آله كنيه على عليه السّلام را ابو تراب قرار داد ؟
ابن عباس گفت : زيرا امير المؤمنين عليه السّلام صاحب زمين و حجّت خدا بعد از رسول الله صلَّى الله عليه و آله بر اهل زمين بوده و به وجود حضرتش زمين باقى است و آرامش آن منتهى به آن جناب مىشود ، از رسول خدا صلَّى الله عليه و آله شنيدم كه مىفرمود :
روز قيامت وقتى كفّار ثواب و قرب و كرامتى را كه حقّ تبارك و تعالى براى شيعيان امير المؤمنين عليه السّلام آماده نموده ملاحظه كردند مىگويند : كاش ما خاك بوديم

[1] - به نظر مىآيد كه مجرّد نقل احمد بن حسن قطان عذر نباشد براى نقل اين حديث كه با معتقدات اماميه سازگار نمىباشد .

521