حديث ( 13 ) محمّد بن ابراهيم بن اسحاق طالقانى رحمة الله عليه همين حديث را با اسناد ذيل نقل كرده و مىگويد : عبد العزيز بن يحيى جلودى از ابو عبد الله احمد بن عمّار بن خالد از يحيى بن عبد الحميد الحمانى ، از عيسى بن راشد ، از على بن حذيفه ، از عكرمه ، از ابن عباس حديث مذكور را عينا نقل كرده است .
حديث ( 14 ) محمّد بن حسن بن حسن از محمّد بن الحسن الصفّار ، از يعقوب بن يزيد ، از حمّاد بن عيسى ، از ربعى از فضيل بن يسار ، وى مىگويد : محضر ابى جعفر يا ابى عبد الله عليهما السّلام عرض كردم :
بعد از رحلت رسول خدا صلَّى الله عليه و آله امر خلافت و ولايت با چه كسى است ؟
حضرت فرمودند : با ما اهل بيت رسول خدا صلَّى الله عليه و آله .
عرض كردم : پس چرا اين امر به دست غير شما افتاد ؟
فرمودند : سؤال كردى جوابش را بشنو : خداوند تبارك و تعالى چون مىدانست مردم در زمين فساد نموده و فروج حرام را مورد استمتاع قرار مىدهند و به غير ما انزل الله حكم خواهند نمود خواست كه غير ما متولَّى مردم بوده و اين خلافها در تحت خلافت و پوشش ولايت ما صورت نگيرد .
باب صد و بيست و سوّم سرّ اين كه امير المؤمنين عليه السّلام با اهل بصره مقاتله فرمود ولى اموالشان را به حال خود گذارد و دستور غارت آن را نداد حديث ( 1 ) محمّد بن حسن رضى الله عنه مىگويد : محمّد بن الحسن الصفّار ، از احمد بن محمّد بن عيسى ، از على بن حكم ، از ربيع بن محمّد ، از عبد الله بن سليمان ، وى مىگويد :
محضر مبارك ابى عبد الله عليه السّلام عرض كردم ، مردم اين طور نقل مىكنند كه على عليه السّلام اهل بصره را كشت ولى اموالشان را غارت نكرد بلكه به جاى خود گذارد جهت آن چيست ؟
حضرت فرمودند : آنچه در بلاد شرك باشد براى مسلمانان حلال است و مىتوانند به غارت ببرند ولى اموال بلاد اسلامى را نمىتوان غارت كرد ، سپس

513