ابليس گفت : اى گروه ناكثين و قاسطين و مارقين از من بشنويد : زمانى كه در ملك جنّيان و بين آنها بودم دوازده هزار سال خدا را عبادت كردم و پس از هلاكت اين قوم از تنهايى به خدا شكايت كردم ، خدا مرا به آسمان دنيا بالا برد و در بين فرشتگان دوازده هزار سال ديگر خدا را عبادت كردم در همين اوقات كه حقّ تعالى را تسبيح و تقديس مىكرديم نورى بسيار درخشان بر ما عبور كرد تمام فرشتگان براى آن نور به سجده افتاده و گفتند : سبّوح ، قدوس ، اين نور فرشته اى مقرّب يا پيامبرى از جانب خدا است ، در جواب ندايى از جانب حقّ تعالى بلند شد كه اين نه نور فرشته مقرّب بوده و نه پيامبرى فرستاده شده بلكه نور طينت على بن ابى طالب است .
حديث ( 10 ) محمّد بن على بن مهرويه از ابو الحسن علىّ بن حسّان بن معيدان اصفهانى از ابو حاتم ، از احمد بن عبده از ابو ربيع اعرج از عبد الله بن عمران ، از على بن زيد بن جدعان ، از سعيد بن مسيّب ، از زيد بن ثابت وى مىگويد : رسول خدا صلَّى الله عليه و آله فرمودند :
كسى كه على عليه السّلام را در حيات من و بعد از رحلتم از اين دنيا دوست داشته باشد حقّ تعالى امن و ايمان برايش قرار مىدهد و كسى كه او را در زمان حيات و بعد از ممات من دشمن دارد به مرگ جاهليّت از دنيا رفته و به آنچه عمل كرده مورد محاسبه قرار مىگيرد .
حديث ( 11 ) على بن محمّد بن حسن قزوينى معروف به ابن مقبره مىگويد : محمّد بن عبد الله بن عامر از عصام بن يوسف از محمّد بن ايّوب كلابى از عمرو بن سليمان ، از عبد الله بن عمران ، از على بن زيد ، از سعيد بن مسيّب از زيد بن ثابت ، وى مىگويد :
رسول خدا صلَّى الله عليه و آله فرمودند :
كسى كه على عليه السّلام را در زمان حيات و بعد از مماتم دوست بدارد مادامى كه خورشيد طلوع و غروب مىكند حقّ تعالى برايش امنيت و ايمان قرار مىدهد .
حديث ( 12 ) محمّد بن مظفّر بن نفيس مصرى رحمة الله عليه مىگويد : ابو اسحاق ابراهيم بن محمّد بن احمد بن اخى سياب عطَّار كوفى از احمد بن هذيل ابو العبّاس همدانى از ابو نصر فتح بن قرة السّمرقندى از محمّد بن خلف مروزى از يوسف بن ابراهيم از ابن لهيعه ، از ابو زبير ، از جابر ، وى مىگويد ابو ايّوب انصارى چنين فرموده :

483