قربانى تهيه كرد و هر عضوى از آن را به نام يكى از انبياء نام برد و كتف آن را به نام رسول خدا صلَّى الله عليه و آله ياد كرد لذا است كه پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله اين عضو را دوست و نسبت به تناولش اشتهاء و ميل داشته و آن را بر ساير اعضاء تفضيل و برترى مىدادند .
حديث ( 2 ) در حديث ديگر آمده است : رسول خدا صلَّى الله عليه و آله كتف گوسفند را دوست مىداشت چون به سر نزديك و از مخرج بول دور مىباشد .
باب صد و شانزدهم سرّ ناميده شدن عزيزان حقّ تبارك و تعالى به محمّد و على و فاطمه و حسن و حسين صلوات الله عليهم اجمعين حديث ( 1 ) ابو نصر احمد بن حسين بن احمد بن ابى عبيد نيشابورى كه با احدى عالى مقامتر از او ملاقات نكردم مىفرمايد : محمّد بن اسحاق بن ابراهيم بن مهران سراج از حسن بن عرفة العبدى از وكيع بن جرّاح ، از محمّد بن اسرائيل از ابو صالح ، از ابو ذر رحمة الله عليه نقل كرده كه فرمود : از رسول خدا صلَّى الله عليه و آله شنيدم كه مىفرمود :
من و على بن ابى طالب از يك نور آفريده شده‌ايم ، دو هزار سال پيش از خلقت آدم عليه السّلام ما در جانب راست عرش تسبيح خدا مىگفتيم ، وقتى حقّ تعالى آدم را آفريد نور ما را در صلب او نهاد ، زمانى كه او در بهشت سكنى گرفت در صلبش بوديم و وقتى خواست مرتكب گناه شود نيز در صلبش قرار داشتيم و نيز وقتى نوح در سفينه نشست در صلبش بوديم و هنگامى كه ابراهيم را در آتش انداختند در صلب او بوديم و پيوسته حقّ عزّ و جلّ ما را از اصلاب طاهره به ارحام پاكيزه انتقال مىداد تا نهاية در صلب عبد المطلب قرار گرفتيم سپس ما را به دو نيم نمود مرا در صلب عبد الله و على عليه السّلام را در صلب ابو طالب قرار داد ، در من نبوّت و بركت و در على عليه السّلام فصاحت و نيكو اسب دوانى را قرار داد ، دو اسم از اسماء خودش را براى ما مشتقّ نمود او ذو العرش و محمود بوده و من محمّد مىباشم ، او خداى اعلى است و اين على مىباشد .
حديث ( 2 ) حسن بن محمّد بن سعيد هاشمى كوفى مىگويد : فرات بن ابراهيم كوفى ، از حسن بن على بن حسين بن محمّد از ابراهيم بن فضل بن جعفر بن على بن ابراهيم بن

457