از پدر بزرگوارش على بن ابى طالب عليهم السّلام ، حضرت فرمودند : رسول خدا صلَّى الله عليه و آله فرمودند : پنج چيز را تا وقت مردن ترك نمىكنم : غذا خوردن با بندگان روى زمين ، سوار شدن روى دراز گوش پالان دار ، دوشيدن شير بز با دست خودم ، پوشيدن لباس پشمى ، سلام نمودن بر كودكان تا بعد از من سنّت باشد .
باب صد و نهم سرّ ناميدن نبى اكرم صلَّى الله عليه و آله به يتيم حديث ( 1 ) احمد بن الحسن القطان مىگويد : احمد بن يحيى بن زكريا قطان از بكر بن عبد الله بن حبيب از تميم بن بهلول از پدرش از ابى الحسن العبدى ، از سليمان بن مهران ، از عباية بن ربعى ، از ابن عبّاس نقل كرده كه وى گفت : از آيه شريفه : * ( أَ لَمْ يَجِدْكَ يَتِيماً فَآوى ) * ( آيا تو را يتيم نيافت پس مكان به تو داد ) .
پرسيده شدم و گفتم : پيامبر صلَّى الله عليه و آله را از اين جهت يتيم گفتند كه روى زمين از بدو خلقت تا انقراض عالم براى آن سرور نظير و مانندى يافت نشد و نخواهد شد ، خداوند عزّ و جلّ در مقام امتنان بر پيامبر اكرم در قرآن فرموده :
* ( أَ لَمْ يَجِدْكَ يَتِيماً ) * مقصود از « يتيم » وحيد و تنهايى است كه نظير و همانند نداشته باشد بنا بر اين معناى آيه چنين مىشود : آيا نيافت حقّ عزّ و جلّ تو را بىهمتا و بىنظيرى ، فآوى اليك النّاس پس جدا داد و متمايل نمود مردم را به سوى تو و فضل و كمال تو را به ايشان شناساند تا تو را شناختند ، و وجدك ضالا يعنى و يافت حقّ تعالى تو را گم شده نزد قومت كه به واسطه نشناختن گمراه و متحيّر مانده بودند پس تو را به ايشان شناساند و بدين وسيله آنها را هدايت كرد ، و وجدك عائلا و يافت بارى تعالى تو را نزد قومت فقير يعنى قوم تو مىگفتند كه تو مال و دارايى ندارى پس به وسيله مال خديجه عليها السّلام توانگرت نمود سپس فضل و كرم و احسانش را بر تو زياده كرد و دعايت را مستجاب نمود حتى كار را به جايى رساند كه اگر دعاء مىكردى سنگ را خدا براى تو طلا كند حقّ تعالى ماهيت سنگ را طبق مراد تو تغيير مىداد و طلا مىكرد و نيز در جايى كه طعام و آب نبود به تو طعام و آب مىرساند و در جايى كه پناه دهنده نداشتى به وسيله فرشتگان پناهت داد و بدين وسيله تو را بر دشمنانت ظفر و پيروزى داد .

445