است كه چون جاهلان چنين شكى داشتند براى تبعيت ظاهرى از ايشان عبارت چنين ايراد شده چنانچه حقّ تعالى به رسول گراميش در جاى ديگر مىفرمايد : * ( فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا ) * الخ ( پس بگو بياييد ما و شما با فرزندان و زنان خود به مباهله برخيزيم و بدين ترتيب دروغگويان را مورد لعن و نفرين حقّ عزّ و جلّ قرار دهيم ) اگر به جاهلين و كفّار گفته مىشد : تعالوا * ( نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ الله عَلَى الْكاذِبِينَ ) * هرگز به مباهله حاضر نمىشدند لذا كلام به صورت خطاب آورده نشد تا آنها به مباهله حاضر شوند و الَّا حقّ عزّ و جلّ مىدانست كه پيامبرش رسالت او را اداء كرده و از كاذبين نيست و خود نبىّ اكرم صلَّى الله عليه و آله نيز به صادق بودن خويش واقف بود فقط به خاطر آن كه كفار حضرتش را تصديق كرده و به خانه انصاف آيند كلام به همان گونه كه در قرآن ذكر شده ايراد گرديده است .
حديث ( 2 ) محمّد بن الحسن رضى الله عنه مىگويد : حسين بن حسن بن ابان ، از حسين بن سعيد ، از حمّاد بن عيسى [1] ، از ابراهيم بن عمير حديث را مرفوعا از امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام نقل مىكند .
در ذيل فرموده حقّ عزّ و جلّ به نبىّ اكرم صلَّى الله عليه و آله : * ( فَإِنْ كُنْتَ فِي شَكٍّ مِمَّا أَنْزَلْنا ) * . . .
امام عليه السّلام فرمودند : رسول خدا صلَّى الله عليه و آله فرمودند : من در آنچه از جانب خدا به من نازل شده شك نداشته و از احدى هم سؤال نمىكنم .
باب صد و هشتم سرّ سلام كردن نبى اكرم صلَّى الله عليه و آله بر كودكان حديث ( 1 ) مظفر بن جعفر بن مظفّر علوى سمرقندى رضى الله عنه مىگويد : جعفر بن محمّد بن مسعود ، از پدرش ابى النصر محمّد بن مسعود عياشى از على بن الحسن بن على بن فضّال از محمّد بن وليد ، از عبّاس بن هلال ، از حضرت على بن موسى الرّضا عليه السّلام ، از پدر بزرگوارش موسى بن جعفر ، از پدر بزرگوارش جعفر بن محمّد ، از پدر بزرگوارش محمّد بن على ، از پدر بزرگوارش على بن الحسين از پدر بزرگوارش حسين بن على ،

[1] - حمّاد بن عيسى جهنى بصرى ثقه و صدوق است ، مرحوم علامه در خلاصة مىفرمايد : كشّى فرموده : اصحاب اجماع دارند كه اخبار منقول از ناحيه ايشان جملگى صحيح است و به اصطلاح وى را از اصحاب اجماع مىشمرند .

443