كه دلالت كند بر اين كه اقرار دارد محمّد و آل محمّد آن طورى كه هستند مىباشند و اساسا اولو العزم به كسانى گفته مىشود كه راجع به مقام پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله و اوصياء آن حضرت صلوات الله عليهم اجمعين و حضرت مهدى عليه السّلام و سيره آن جناب و اين كه اين حضرات اولياء مطلق حقّ تعالى هستند با آنها عهد بسته شده و التزام داده‌اند كه به اين مقام اقرار كرده و عزمشان را استوار نمايند .
حديث ( 2 ) محمّد بن ابراهيم بن اسحاق طالقانى رضى الله عنه مىگويد : احمد بن محمّد بن سعيد همدانى از على بن حسن بن فضّال از پدرش ، از حضرت ابى الحسن الرّضا عليه السّلام نقل كرده كه آن جناب فرمودند :
پيامبران اولو العزم را به اين جهت اولو العزم ناميده‌اند كه صاحبان عزائم و شرايع هستند و شرح و توضيح آن اين است كه :
تمام پيامبرانى كه بعد از نوح عليه السّلام مبعوث شدند به شريعت آن حضرت عمل كرده و تابع كتاب او بودند و اين روال ادامه داشت تا زمان ابراهيم خليل عليه السّلام و آنچه از پيامبران در عصر ابراهيم عليه السّلام و بعد از آن حضرت بودند جملگى به شريعت او عمل كرده و تابع كتاب حضرتش بودند تا زمان حضرت موسى عليه السّلام و پيامبرانى كه معاصر و بعد از آن حضرت بودند به شريعت وى عمل كردند و تابع كتابش بودند تا زمان حضرت عيسى عليه السّلام و انبياء زمان عيسى عليه السّلام و بعد از آن حضرت به شريعت او عمل كرده و تابع كتاب حضرتش بودند تا زمان ظهور موفور السّرور و پيامبر گرامى ما حضرت محمّد صلَّى الله عليه و آله پس اين پنج تن انبياء اولو العزم بوده كه افضل انبياء و اشراف رسولان هستند و شريعت پيامبر ما صلَّى الله عليه و آله تا روز قيامت نسخ نشده و بعد از آن حضرت ديگر پيامبرى نخواهد بود لذا هر كس بعد از آن جناب ادّعاى پيامبرى كرده يا پس از قرآن كتابى به عنوان كتاب آسمان ارائه دهد خونش مباح بوده و هر كس اين ادّعا را از او بشنود مىتواند او را بكشد .
باب صد و دوّم سرّ اين كه حقّ تعالى امر به اطاعت رسولان و ائمه عليهم السّلام نموده حديث ( 1 ) محمّد بن موسى بن متوكَّل رضى الله عنه مىگويد : على بن الحسين سعدآبادى ، از

423