عرض كردم : آيا مىشود كسى كه داراى ايمان است حقّ تعالى او را به كفر نقل دهد ؟
حضرت فرمودند : خداوند عادل است ، رسل را برانگيخت تا مردم را به ايمان به خدا دعوت كنند و هرگز ايشان كسى را به كفر نمىخوانند .
عرض كردم : كسى كه كافر بوده آيا حقّ تعالى او را به ايمان نقل مىدهد ؟
حضرت فرمودند : خداوند عزّ و جلّ مردم را بر فطرتى كه آنها را بر آن بنا نهاده آفريده در اين هنگام نه شريعتى داشته كه ايمان را شناسند و نه آن را انكار كردند تا كافر شوند ، سپس انبياء را به سوى ايشان فرستاد كه به ايمان به خدا دعوتشان نمايند تا حجّتى باشند براى خدا بر مردم ، در اين جا برخى هدايت يافته و بعضى هدايت نشوند .
حديث ( 6 ) جعفر بن محمّد بن مسرور رحمة الله عليه مىگويد : حسين بن محمّد بن على از ابو عبد الله سيّارى ، از ابو يعقوب بغدادى ، وى مىگويد : ابن سكَّيت محضر ابى الحسن الرّضا عليه السّلام عرضه داشت : چرا خداوند عزّ و جلّ موسى بن عمران را با در دست داشتن عصا و معجزه يد بيضاء و در اختيار داشتن آلت و اسباب سحر مبعوث فرمود و عيسى عليه السّلام را طبّ داد و معجزه حضرت محمّد صلَّى الله عليه و آله را كلام و خطبه هاى فصيح و بليغ قرار داد ؟
حضرت فرمودند : خداوند تبارك و تعالى وقتى موسى عليه السّلام را مبعوث فرمود زمانى بود كه اغلب مردم در آن عصر ساحر بودند لذا جناب موسى از جانب حقّ جلّ و علا سحرى آورد كه در وسع و طاقت مردم نبوده و علاوه بر آن به واسطه آن سحر ساحرين را باطل مىكرد و بدين وسيله حجّت را بر آنها تمام نمود .
و هنگامى كه جناب عيسى عليه السّلام را به سوى مردم فرستاد عصرى بود كه بيمارى زمينگيرى ، در بين مردم شيوع داشته لا جرم به طب نيازمند بودند لذا حضرتش از جانب حقّ عزّ و جلّ با داشتن طبّى كه نظيرش در بين مردم نبود مبعوث شد ، آن جناب مرده را زنده مىكرد ، كور مادر زاد و مبتلايان به پيسى را با اذن خدا شفا مىداد و بدين وسيله خداوند حجّت را بر مردم آن عصر تمام فرمود .
و در زمانى كه وجود مبارك خاتم الأنبياء صلَّى الله عليه و آله را به پيغمبرى فرستاد بازار سخنورى و خطبه خوانى و فصاحت و بلاغت رائج بود ( راوى مىگويد : گمانم اين است كه حضرت دنبال « كلام و خطب » شعر را نيز آوردند ) لذا پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله از جانب خدا قرآن را كه مشتمل بر مواعظ و احكام شرع با كلامى در نهايت

419