به آن كسى كه جانم در دست او است جواب سؤال تو را در همين مجلس حقّ عزّ و جلّ به من خبر داد و من نيز به تو منتقل نمودم .
حديث ( 6 ) پدرم رضى الله عنه مىفرمايد : سعد بن عبد الله ، از احمد بن محمّد ، از ابن خالد برقى ، از ابو هاشم داود بن قاسم جعفرى ، از حضرت ابو جعفر ثانى عليه السّلام ، حضرت فرمودند :
امير المؤمنين عليه السّلام تشريف مىآوردند و همراهشان حسن بن على عليه السّلام در حالى كه تكيه به دست سلمان داده بودند حركت مىكردند ، پس داخل مسجد الحرام شده و نشستند ، در اين وقتى مردى نيكو هيئت و خوش لباس جلو آمد و به امير المؤمنين عليه السّلام سلام كرد ، حضرت جوابش را دادند ، آن مرد نشست و سپس عرض كرد : يا امير المؤمنين سه مسأله از شما مىپرسم اگر جواب آنها را داديد مىدانم آنهايى كه بر شما پيشى گرفته و خلافت را گرفتند مرتكب خلاف شده و در ارتباط با آن محكوم بوده نه در دنيا امين هستند و نه در آخرت و امّا اگر جواب آنها را نداديد معلوم مىشود كه شما با ايشان يكسان هستيد .
امير المؤمنين عليه السّلام فرمودند : هر چه مىخواهى از من سؤال كن .
عرض كرد : بفرماييد :
الف : شخص وقتى مىخوابد روحش كجا مىرود ؟
ب : چگونه است كه شخص گاهى متذكَّر و زمانى نسيان و فراموش مىكند ؟
ج : چرا فرزند و مولود زمانى به عمو و عمّه ها و گاهى به دايى و خاله ها شبيه مىشود ؟
امير المؤمنين عليه السّلام رو كردند به فرزندشان حضرت مجتبى عليه السّلام و فرمودند : اى ابا محمّد جوابش را بگو : حضرت امام حسن عليه السّلام فرمودند :
امّا اين كه پرسيدى وقتى شخص مىخوابد روحش كجا مىرود ، جوابش اين است كه : روح شخص به باد معلَّق بوده و باد به هواء معلَّق است تا زمانى كه صاحب روح به خاطر بيدار شدن بدنش حركت كند در اين هنگام حقّ عزّ و جلّ اذن مىدهد كه روح به صاحبش برگردد روح باد را جذب كرده و باد هوا را جذب مىنمايد در نتيجه روح در بدن و كالبد صاحبش ساكن و مستقر مىگردد و وقتى حقّ تعالى اذن برگشتن روح به بدن را ندهد هوا باد را جذب كرده و باد روح را مىگيرد و بدين ترتيب روح به بدن برنمىگردد تا زمانى كه بعث و زنده شدن مردگان آغاز شود كه در اين هنگام به اذن پروردگار به بدن باز مىگردد .

337