ابى الخطَّاب ، از جعفر بن بشير ، از حسين بن ابى العلاء ، از حبيب ، وى گفت :
شخصى ثقه از حضرت ابى عبد الله عليه السّلام نقل نمود كه آن جناب فرمودند :
خداوند تبارك و تعالى از بندگان پيش از آن كه متولَّد شده و به دنيا بيايند در حالى كه به صورت اشباح بودند ميثاق و پيمان گرفت .
پس ارواحى كه به واسطه اتّفاق رأى و اتّحاد ميثاق با هم آشنا شدند در اين عالم بينشان اتّفاق شد و ارواح و اشباحى كه در رأى با هم متباين بوده از اين رو با هم آشنايى نداشته بلكه يك ديگر را انكار نمودند در عالم دنيا بينشان اختلاف پيدا شد .
حديث ( 2 ) پدرم رحمة الله عليه با اسناد مذكور از حبيب ، از كسى كه حديث را از حضرت ابو عبد الله عليه السّلام نقل كرده روايت نمود كه راوى محضر امام عليه السّلام عرضه داشت : چه مىفرماييد راجع به اين كه گفته‌اند :
الارواح جنود مجنّدة ، فما تعارف منها ائتلف و ما تناكر منها اختلف ؟ ارواح لشكريانى هستند آراسته و مرتّب شده ، پس آنها كه به واسطه اتّفاق رأى و اتّحاد ميثاق با هم آشنا شده‌اند در اين عالم بينشان انس و الفت مىباشد و آنها كه متباين الرّاى بودند با هم آشنايى نداشته بلكه يك ديگر را انكار نموده در نتيجه در عالم دنيا بينشان اختلاف پيدا ميگردد ؟
امام عليه السّلام فرمودند : ما هم به همين معنا قائل هستيم چه آن كه حقّ عزّ و جلّ قبل از اين كه بندگانش متولَّد شوند و به دنيا بيايند در حالى كه به صورت اشباح بودند از آنها ميثاق و پيمان گرفت چنانچه در قرآن شريف آمده :
اى رسول بياد آور هنگامى كه خداى تو از پشت فرزندان آدم ذريّه آنها را برگرفت و بر خود گواهشان ساخت كه آيا من پروردگار شما نيستم تا آخر .
سپس حضرت فرمودند : آنان كه اقرار به ربوبيّت حقّ عزّ و جلّ نمودند الفت و انس بينشان برقرار گرديد و كسانى كه آن را آن روز انكار نمودند در اين جا به اختلاف پرداختند .
حديث ( 3 ) پدرم رحمة الله عليه فرمود : سعد بن عبد الله ، از ايّوب بن نوح ، از محمّد بن ابى عمير ، از عبد الاعلى مولى آل سام نقل كرده كه وى گفت : از حضرت امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مىفرمودند :
اگر مردم كيفيّت اصل خلقت را مىدانستند ، هرگز دو نفر از آنها با هم به اختلاف نمىپرداختند .

297