* ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * ستايش خداى را كه پروردگار جهانيان است ، و رحمتش بر سرور ما حضرت محمّد صلَّى الله عليه و آله و دودمان و فرزندان پاك و پاكيزه اش و سلام و تهنيت بر او و بر آنها باد .
شيخ ابو جعفر محمّد بن على بن حسين بن موسى بن بابويه فقيه قمى كه خدا از او خشنود بوده و وى را نيز از خويش خشنود گردانده و بهشت را جايگاه و مكانش قرار دهد مىگويد :
باب اوّل جهت ناميدن آسمان ، به آسمان و دنيا به دنيا و آخرت به آخرت و وجه نامگذارى حضرت آدم به آدم و حواء به حواء و درهم به درهم و دينار به دينار و سرّ اين كه به اسب « اجد » و به قاطر « عد » و به درازگوش « حرّ » مىگويند حديث ( 1 ) على بن احمد بن رضى الله عنه مىگويد : محمّد بن يعقوب از على بن محمّد نقل نموده كه وى باسنادش حديث ذيل را مرفوعا [1] نقل كرده :
شخصى يهودى محضر على بن ابى طالب عليه السّلام رسيد و عرض كرد : چند سؤال از شما مىنمايم در صورتى كه جواب آنها را بدهيد اسلام مىآورم .
على عليه السّلام فرمودند : آنچه خواهى بپرس و محقّقا كسى را داناتر از ما اهل بيت نخواهى يافت .
يهودى عرضه داشت :
الف : كره زمين بر چه استوار مىباشد ؟
ب : چرا فرزند گاهى به عموها و زمانى به دايىها شباهت دارد ؟
ج : منشأ پيدايش مو و خون و گوشت و استخوان و رگ آيا نطفه مرد بوده يا نطفه زن مىباشد ؟
د : چرا آسمان را آسمان ناميده‌اند ؟

[1] - حديث مرفوعه در اصطلاح درايه خبرى است كه سند آن از وسط قطع شده باشد چه يكى از وسائط را نياورند و چه بيشتر مشروط به اين كه تصريح به رفع بنمايند مانند حديث مذكور و اين قسم از خبر را داخل در حديث مرسل به معناى اعمّ مىدانند .

29