ايستاده و بر عصايش تكيه داشت و ديوان او را مىنگريستند روحش را قبض كرد .
امام عليه السّلام فرمودند : ديوان يك سال درنگ نموده و در طول اين مدّت براى او زحمت كشيده و خود را به تعب انداختند تا وقتى كه حقّ عزّ و جلّ موريانه را فرستاد و آن حيوان عصاى سليمان را خورد و هنگامى كه سليمان افتاد ديوان از مرگ او آگاه شده و معلوم گشت كه اگر از اسرار غيب مطَّلع مىبودند در ذلَّت باقى نمىماندند .
حضرت ابو جعفر عليه السّلام در پايان فرمودند : ديوان از كار موريانه تشكَّر نمودند فلذا در هر كجا كه موريانه ديده شود حتما آب و گل نيز آنجا مىباشد .
حديث ( 4 ) پدرم رضى الله عنه فرمود : محمّد بن يحيى عطَّار ، از حسين بن حسن بن ابان ، از محمّد بن اورمه ، از حسن بن على از على بن عقبه ، از برخى اصحاب از حضرت ابى عبد الله عليه السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند :
هنگامى كه موريانه عصاى سليمان عليه السّلام را خورد و حضرت افتاد ديوان از موريانه تشكَّر كرده و گفتند : تو خراب كن و ما آب و گل حاضر مىكنيم لذا موريانه را در هيچ كجا نمىبينى مگر آن كه در آنجا آب و گل مىباشد .
باب شصت و پنجم سرّ مبتلا شدن ايّوب پيغمبر عليه السّلام حديث ( 1 ) محمّد بن على ماجيلويه رضى الله عنه ، از عمويش محمّد بن ابى القاسم ، از احمد بن ابى عبد الله ، از پدرش ، از محمّد بن ابى عمير از ابى ايّوب ، از ابى بصير ، از حضرت ابى عبد الله عليه السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند : بليّه و گرفتارى كه ايّوب در دنيا به آن مبتلا شد به خاطر نعمتى بود كه حقّ تعالى آن را به وى ارزانى نمود و او شكرش را اداء كرد و در آن وقت ابليس از حوالى عرش ممنوع نشده بود لذا وقتى عمل ايّوب كه اداء شكر منعم بود را بالا بردند و ابليس ديد حسد برد و به درگاه الهى عرضه داشت : پروردگارا ايّوب شكر نعمتى را كه به وى داده اى اداء نموده و اگر بين او و دنيايش حائل و مانع شوى ديگر شكرگزارى از او نخواهى ديد پس مرا بر دنيايش مسلَّط كن تا بدانى كه وى در اين صورت شكر نخواهد نمود .
حقّ تعالى فرمود : تو را بر دنياى او مسلَّط كردم ، لذا دنيا را خداوند از او گرفت و نيز فرزندى به او نداد مگر آن كه هلاكش كرد و در عين حال ايّوب حمد الهى را به جا

269