آن كه آن قتل مورد رضايت و خشنودى حقّ تبارك و تعالى بود و موجب غضب و خشم اهل جهالت ، سپس ابن عبّاس به آن مرد فرمود : بنشين تا خبرى برايت نقل كنم :
رسول خدا صلَّى الله عليه و آله با زينب دختر جحش ازدواج نمود و شب زفاف وليمه دادند و وليمه اشان خوراك حيس [1] بود ، حضرت ده نفر ده نفر مردم را دعوت به طعام نمودند مردم وقتى طعام رسول خدا صلَّى الله عليه و آله را مىخوردند مىنشستند و با آن جناب سخن گفته و نظر نمودن به جمال حضرتش را غنيمت مىشمردند ولى رسول خدا صلَّى الله عليه و آله ميل داشتند كه مردم از توقّف خود نزدش بكاهند و پس از تناول طعام درنگ نكرده و پراكنده شوند و منزل را برايش خالى كنند زيرا آن جناب تازه داماد بوده و از ايذاء نمودن مؤمنين حضرتش را ناخرسند و غير خشنود بودند لذا خداوند عزّ و جلّ اين آيه را به منظور تأديب مؤمنين نازل كرد و فرمود :
اى كسانى كه به خدا ايمان آورديد به خانه هاى پيامبر صلَّى الله عليه و آله داخل مشويد مگر آن كه به شما اذن دهد و بر سفره طعامش دعوتتان كند ، در آن حال هم نبايد زودتر از وقت آمده و به ظروف غذا چشم انتظار گشاييد ، بلكه زمانى كه دعوت شده‌ايد بياييد و چون غذا تناول كرديد زود از پى كار خود متفرّق شويد نه آن كه آنجا براى سرگرمى و انس به سخنرانى پردازيد كه اين كار پيغمبر را آزار مىدهد و او به شما از شرم و حيا اظهار نمىدارد ولى خدا در اظهار حقّ از شما هيچ خجالتى ندارد .
پس از نزول اين آيه رفتار مردم تغيير كرد و بعد از صرف طعام پيامبرشان صلَّى الله عليه و آله ديگر درنگ نكرده بلكه بلافاصله از منزل خارج مىشدند .
ابن عبّاس مىگويد : رسول خدا صلَّى الله عليه و آله هفت شبانه روز پيش زينب ماندند سپس به خانه امّ سلمه دختر ابى اميّه تشريف برده و شب هشتم و صبحش را در آنجا به سر بردند و وقتى آفتاب بالا آمد على عليه السّلام به در منزل آمده و درب را آهسته كوبيدند ، پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله كوبنده درب را شناخته ولى امّ سلمه او را نشناخت لذا حضرت به وى فرمودند : برخيز درب را باز كن .
امّ سلمه عرضه داشت : يا رسول الله ، اين كيست كه از او در امانى و مرا مأمور مىنمايى كه برخاسته و درب را برايش بگشايم و حال آن كه ديروز در باره ما فرموده خداى عزّ و جلّ نازل شده كه :

[1] - كلمه « حيس » به فتح حاء و سكون ياء خوراكى است كه از خرما و روغن و كشك به دست مىآيد .

239