در حالى كه فرعون غرق مىگشت به او خطاب شد : اكنون بايد ايمان بياورى ؟ و حال آن كه پيش از اين عمرى را به نافرمانى سپرى نمودى و از فسادكنندگان بودى ، پس ما امروز بدنت را براى عبرت خلائق و بازماندگانت به ساحل نجات مىرسانيم و اين در حالى بود كه فرعون از فرق تا قدم در آهن و زره فلزى بر تن استوار كرده بود ، بارى وقتى فرعون غرق شد حقّ عزّ و جلّ جثّه او را از داخل آب بر زمينى مرتفع پرتاب كرد تا بر آيندگان علامتى بوده و آن را ديده و مشاهده كنند كه :
با آن كه به واسطه آهن جثّه ثقيل و سنگين بوده چطور روى آب قرار داشت در صورتى كه اقتضاى جسم ثقيل آن است كه زير آب رود و نه بالاى آب واقع شود و اين خود علامت و نشانه اى بود .
سپس امام عليه السّلام فرمودند :
و غرق فرعون علَّت ديگرى نيز داشت و آن اين بود كه وقتى در آستانه غرق شدن قرار گرفت به موسى عليه السّلام استغاثه كرد نه به خداى عزّ و جلّ لذا حقّ تبارك و تعالى به جناب موسى وحى نمود اى موسى فرعون را پناه ندهى زيرا تو او را نيافريدى ، و اگر به من پناه آورده بود البته به فريادش رسيده بودم .
باب پنجاه و چهارم سرّ ناميدن خضر عليه السّلام به خضر و ذكر آن حضرت علل افعال سه گانه اى ( شكافتن كشتى ، كشتن غلام ، بپا داشتن ديوار ) كه جناب موسى عليه السّلام را به غضب آوردند حديث ( 1 ) احمد بن حسن قطان مىگويد : حسن بن على سكرى ، از محمّد بن زكريا جوهرى بصرى از جعفر بن محمّد بن عماره از پدرش ، از حضرت جعفر بن محمّد عليهما السّلام نقل كرده كه آن جناب فرمودند :
خضر عليه السّلام پيامبر مرسلى بود كه حقّ تعالى او را به سوى قومش فرستاد ، وى ايشان را به توحيد و وحدانيّت حقّ و اقرار به انبياء و فرستادگان و كتب آسمانى او جلّ و علا دعوت نمود ، از نشانه ها و معجزات آن حضرت اين بود كه هيچ گاه بالاى چوب خشك يا زمين ساده بىگياهى نمىنشست مگر آن كه بلافاصله آن چوب يا خاك سبز مىشد و به خاطر همين او را خضر ناميدند .

219