او را در ربايد و اگر نعمتى تازه كند عزت او را بگيرد و اگر مالى يابد گمراهيش بسركشى كشد ، و اگر ندارى او را بگزد ملالش بكار گيرد و اگر مصيبتى بوى رسد بىتابى او را رسوا كند و اگر گرسنگى كشد ناتوانى او را از پاى در آورد و اگر پر سير خورد شكم پرى او را بفشارد پس هر كوتاهى و كمى باو زيان رساند و هر افراط و گذشت از حد هم مفسده بار براى او است .
أيا مردم - هر كه كندى كرد خوار شد و هر كه بخشش نمود آقا شد و هر كه فراوان داشت سرور گرديد و هر كه پر حلم ورزيد شرافتمند شد و هر كه در ذات خدا انديشيد زنديق گرديد و هر كه چيزى را پر اظهار كرد بدان معروف شود و هر كه پر شوخى كرد سبك گردد و هر كه پر خنديد هيبتش برود ، آبروى خانوادگى كسى كه ادب و پرورش ندارد تباه گردد ، راستى بهترين كار نگهداشتن آبرو است بمصرف مال ، كسى كه با نادان همنشين گردد خردمند نيست هر كه با نادان نشيند آماده قيل و قال و جنجال باشد ، از مرگ رها نشود توانگرى براى ثروتش و نه فقيرى براى نداريش .
أيا مردم - براستى براى دلها گواهانى است نفوس زنده براى تيز هوشى و پندپذيرى از روش تقصيركاران در اين دو بخود اعلام خطر كنند و بر حذر باشند ، دلها خاطره‌هاى هوا بسيار دارند ولى خردهايند كه باز دارند و غدقن - سازند ، در هر آزمايشى دانش تازه ايست ، عبرتگيرى براه درست ميرساند براى ادب تو همين بس كه بدى ديگرى را ملاحظه كنى ، بگردن تو براى برادر مؤمنت ميباشد همان حقى كه تو را بر او است ، هر كه برأى خود بىنياز و مستبد شد در خطر افتد .
تدبير پيش از . اقدام تو را از پشيمانى در امان دارد ، هر كه وجوه و علت نظرهاى مختلف را برآورد كند مواقع خطا را بشناسد ، هر كه از سخن زيادى خوددار است خردها رأى او را عادل دانند ، هر كه

91