توانگر باشند چه مستمند ، زيرا كسى نيست بجز ذى القربى كه سهم خدا و رسولش را بتواند بگيرد ، خدا براى خود از آن سهمى مقرر داشت ، و براى رسولش سهمى ، و هر آنچه براى خودش و براى رسولش پسنديد براى آنها پسنديد و همچنين از فىء و خراج هم هر چه براى خودش و پيمبرش پسنديد براى ذى القربى پسنديد چنانچه در غنيم براى آنها تجويز كرد ، بخود آغاز كرد سپس برسول خدا ( ص ) سپس بدانها ، و سهمشان را قرين سهم خدا و سهم رسولش ساخت ، و همچنين است در حق طاعت خدا عز و جل فرمايد ( 62 - النساء ) ايا اى كسانى كه گرويديد اطاعت كنيد خدا را و اطاعت كنيد رسول خدا و صاحب - الامر خود را - در اينجا هم بخود آغاز كرد سپس برسولش سپس بخاندانش ، و همچنين است آيه ولايت ( 60 - المائده ) همانا سرپرست شما خدا است و رسولش و آن كسانى كه گرويدند - ولايت آنها را همراه طاعت رسول قرين طاعت خود ساخته چنانچه سهم خود را با سهم رسول مقرون بسهم آنها نموده در غنيمت و هم فىء و خراج ، تبارك الله كه چه اندازه نعمتش بر اهل اين خاندان بزرگ است ، و چون داستان صدقه در ميان آمد ، خودش عز ذكره را منزه از آن دانست و رسولش را ( ص ) منزه دانست ، و خاندانش را هم منزه دانست ، و فرمود ( 60 - التوبة ) همانا صدقات از آن فقراء و مستمندان و كارمندان آن ، و براى تأليف قلوب و آزاد كردن بنده و پرداخت بدهى بدهكاران ، و در راه خدا و براى ابن سبيل است كه از طرف خدا مقرر گرديده - آيا در اينجا دريابى كه براى خود سهمى مقرر داشته يا براى رسولش يا براى ذى القربى زيرا چون ذى القربى را از صدقه منزه دانست خودش را هم منزه دانست و رسولش را هم منزه دانست و اهل بيت را هم منزه دانست ؟ نه ، بلكه صدقه را بر آنها حرام كرد . زيرا صدقه حرامست بر محمد و خاندانش و آن چرك مردمانست و براى آنان حلال نيست زيرا از هر دنس و چركى پاك شدند ، و چون آنها را پاك كرده و برگزيده براى آنها پسنديده آنچه را براى خود پسنديده ، و

458