كه خداوند عزيز جبار آنان را بدان مخصوص كرد ، و بر همه امتشان برگزيد ، چون اين آيه برسول خدا ( ص ) نازل شد فرمود : فاطمه را نزد من بخوانيد او را دعوت كردند و پيغمبر فرمود : اى فاطمه جواب گفت لبيك يا رسول الله ، فرمود : فدك ملكى است كه بزور قشون اسب سوار و شتر سوار گرفته نشده ، و مخصوص بخود منست در برابر مسلمانان ، و من آن را بتو دادم چون خداوندم بدان فرمان داده ، آن را براى خودت و فرزندانت برگير ، اين هم پنجم .
6 - قول خدا عز و جل است ( 23 - الشورى ) بگو من از شما مزدى نخواهم جز دوستى با خويشانم - اين امتيازيست براى پيغمبر در برابر پيمبران ديگر ، و خصوصيتى است براى آل او و در برابر ديگران و اين براى آنست كه خداوند از پيغمبران در ضمن ذكر حضرت نوح حكايت كرده كه ( 31 - هود ) اى قوم من از شما مالى نخواهم مزد من نيست مگر با خدا ، من كسانى را كه گرويدند نرانم زيرا آنان با پروردگارشان ملاقات دارند ولى مينگرم كه شماها مردمى نادانيد - و از هود هم حكايت كرده ( 53 - هود ) كه من از شماها مزدى نخواهم مزدى نيست جز با كسى كه مرا آفريده آيا تعقل نكنيد ؟
و بپيغمبر خود فرمود : بگو من از شما مزدى نخواهم جز دوستى با ذى القربى ، خداوند دوستى آنان را واجب نكرد مگر براى آنكه ميدانست كه هرگز از دين برنميگردند ، و هرگز بگمراهى نگرايند ، و نكته ديگر اينكه اگر مردى دوستدار مزديست و يكى از خاندانش دشمن او باشد دلش با او درست نيست ، و خدا خواست در دل رسول خدا ( ص ) نسبت بمؤمنان هيچ نگرانى نباشد براى اين بود كه دوستى ذى القربى را بر آنها فرض كرد تا هر كه بدان عمل كرد و رسول خدا ( ص ) و خاندانش ( ع ) را دوست

454