دستور داد قرآن را تأليف نمايد اين آيه را از قرآن نهان كرد ) [1] و اين منزله رفعيه و فضل عظيم و شرف والائيست هنگامى كه خداوند بدين كلمه قصد آل كرده ، اين يكى .
2 - آيه اصطفاء قول خدا است ( 33 - الاحزاب ) همانا خدا خواسته كه ببرد از شما پليدى را كه خاندان و اهل بيت هستيد و شما را بخوبى پاك كند - و اين فضيلتى است كه هيچ معاندى منكر نيست زيرا فضل روشنى است .
3 - آيهء مباهله هنگامى كه خداوند پاكان خلق خود را ممتاز كرد و در آيه مباهله پيغمبرش را فرمان داد و فرمود : بگو - اى محمد - بيائيد تا بخوانيم پسران ما و پسران شما را و زنان ما و زنان شما را و خود ما و خود شما را سپس بدرگاه خدا زارى كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان مقرر داريم - پس پيغمبر على و حسن و حسين و فاطمه ( ع ) را برآورد و آنان را با خود قرين ساخت ، آيا ميدانيد معنى انفسنا و انفسكم چيست ؟ علماء گفتند مقصود خود آن حضرتست امام رضا ( ع ) فرمود غلط گفتيد همانا مقصود از آن على ( ع ) است ، و يك دليلش گفته پيغمبر است ( ص ) هنگامى كه فرمود بايد بنى وليعه ( تيره اى از كنده يمن بودند ) باز ايستند و گر نه مردى بر سر آنها فرستم كه چون خود من است ، مقصودش على ( ع ) بود ، اين خصوصيتى است كه احدى بر آن سبقت نجسته ، و فضيلتى است كه بشرى مخالف آن نيست ، و شرفى است كه هيچ كس بر آن پيشى نگرفته زيرا نفس على را چون خود قرار داده ، اين هم سوم .

[1] اين قسمت بين دو پرانتز در كتاب عيون اخبار الرضا نيست و صدوق عليه الرحمة أثبت و أضبط است در نزد علماء شيعه از صاحب تحف العقول . لذا يا در نسخه اى كه مؤلف از آن نقل كرده اين زيادى بوده يا از بعض نساخ بعد شده است .

452