كه رستگارانند كار آنها را مدح كرده است و در جاى ديگر فرموده ( 8 - الانسان ) و ميخورانند خوراك با اينكه دوستش دارند بمستمند و يتيم و اسير - ما بهمين دو آيه اكتفاء ميكنيم ، مردى از حاضران مجلس بآنان گفت ما شما را نديده‌ايم كه از خوراك خوب دورى كنيد ، و با اين حال بمردم فرمان ميدهيد كه از آن مال خود دست بكشند تا شما از آن بهره مند شويد . امام صادق ( ع ) فرمود آنچه سودى ندارد وانهيد و همه شماها بمن بگوئيد : ناسخ و منسوخ و محكم و متشابه قرآن را ميدانيد كه هر كه گمراه شده از اينجا گمراه شده ، و هر كه از اين امت هلاك شده از اين راه هلاك شده ؟ در پاسخ آن حضرت گفتند بعضى را ميدانيم و همه آن را نميدانيم ، فرمود : از اين نادانى است كه گرفتار شديد ، و همچنين هستند احاديث رسول خدا ( ص ) ، و اما آنچه ذكر گرديد كه خداوند در قرآن بما خبر داده از مردمى كه آنها را براى انفاق مال خود بديگران ستوده است آن روز اين كار براى آنها مباح و جائز بوده ، و غدقنى از آن نداشتند ، و ثوابشان بر خدا است ، ولى خدا جل و تقدس بخلاف آنچه كه آنها عمل كردند دستور داده است ، و امر خدا ناسخ كار آنها شده ، و خدا تبارك و تعالى از مهرورزى بمؤمنان و خيرخواهى آنان از اين كار نهى كرده . تا مايه زيان خود و خاندانشان نشوند كه ناتوان و كودك و اطفال و پيران از كار افتاده و عجوز سالخورده دارند ، و صبر بر گرسنگى نتوانند و اگر من يك قرص نان دارم و نان ديگر ندارم و آن را بصدقه بدهم آنان ضايع ميشوند و از گرسنگى ميميرند ، و از اينجا است كه رسول خدا ( ص ) فرمود : مقدارى خرما يا پنج قرص نان يا چند دينار يا چند درهم كه انسان دارد و ميخواهد آنها را بمصرف خير رساند بهترش اينست كه بمصرف پدر و مادر خود برساند ، و در درجه دوم بر خود و عيالش صرف كند ، و در درجه سوم بخويشاوندان و برادران مؤمنش ، و در درجه چهارم بهمسايه‌هاى مستمندش ،

364