در باره آن اصرار كرديم و آن را انكار كرد ، و عباس باو گفت اى عمر در باره آنچه از آن ما است مضايقه و چشمپوشى مكن زيرا خدا اين حق را براى ماها ثابت كرده محكمتر از آنچه كه حق ارث را ميان ماها ثابت كرده ، عمر در پاسخ او گفت شماها سزاوارتر كسانى باشيد كه بمسلمانها ارفاق و همراهى كنيد ، و مرا واسطه كرد و عمر آن را دريافت نمود ، سپس على ( ع ) فرمود : نه بخدا مالى براى آنها نرسيد كه بما بپردازد تا بخدا رسيد ( يعنى مرد ) و سپس بعد از او ما نتوانستيم حق خود را دريافت كنيم ، سپس على ( ع ) فرمود . خدا بر رسول خود زكاة را حرام كرد و بعوض آن سهمى از خمس باو داد و زكاة را بر خاندان او بخصوص حرام كرد نه بتيره و تبار او ( قريش ) ، و از خمس براى خردسال و سالخورده و مرد و زن و بينوا و حاضر و غائب آنها سهم مقرر كرد و بآنها سهم داده شده براى آنكه خويشاوند رسول خدايند و آن سهم از آنها برداشته نشود ، سپاس خدا را سزا است كه او را از ما مقرر كرد و ما را از او ، رسول خدا ( ص ) از خمس بهيچ كس نداد جز بماها و هم پيمانان ما و وابسته‌هاى ما زيرا كه آنها هم از ما هستند ، و از سهم خود بمردمى هم داد كه ميان او و آنان حرمتى بود براى كمك اين خصوصيتى كه باو داشتند .
محققا من بتو اعلام كردم آنچه را خداوند از راه مصرف اين انفال چهارگانه توضيح داده ، و آنچه را از فرمان خود در باره آنها وعده فرموده و با بيان شافى و برهان درخشان روشن نموده ، و وحى بر آن نازل شده و پيغمبر مرسل ( ص ) بدان عمل كرده ، و هر كس سخن خدا را تحريف كند و پس از آنكه آن را شنيد و فهميد تبديل كند همانا گناهش بر او است و خدا خصم او است و السلام عليك و رحمة الله و بركاته .

362