درياى نشيب را آفريد بخود باليد و جوشيد و گفت چه چيز بر من چيره خواهد شد ؟ .
پس زمين را آفريد و بر پشت آن گسترد و زبون شد ، سپس زمين بر خود باليد و گفت چه چيز بر من چيره شود ؟ خدا كوهها را آفريد و بر پشت آن واداشت كه ميخ بر آن باشند و بر خود نلرزد و زمين زبون شد و برقرار شد ، سپس كوهها بر زمين باليدند و سر بالا گرفتند و سرفرازى كردند و گفتند چه چيز بر من چيره شود ؟ خدا آهن را آفريد تا آن را بريد و زبون شد ، سپس آهن بر كوهها باليد و گفت چه چيز بر من چيره شود ؟ خدا آتش را آفريد و آهن را گداخت و آهن زبون شد ، سپس آتش شعله كشيد و غريد و بر خود باليد و گفت چه بر من چيره شود ؟ خدا آب را آفريد تا آن را خاموش كرد و زبون شد ، سپس آب بر خود باليد و موج زد و گفت چه چيز بر من چيره شود خدا باد را آفريد تا امواج آب را بجنبش آورد و آنچه در تك آن بود برآورد و از جريان آن جلوگيرى كرد آب هم زبون شد ، سپس باد بر خود باليد و گرد باد برانگيخت و گفت چه چيز بر من چيره شود ؟ خدا انسان را آفريد و ساختمان كرد و چاره جست در برابر باد و جز آن و باد زبون شد ، سپس انسان سر كشى كرد و گفت چه كس از من نيرومندتر است ؟ خدا مرگ را آفريد و او را مقهور ساخت و انسان زبون شد ، سپس مرگ بر خود باليد و خداى عز و جل باو فرمود بر خود مبال كه تو را در ميان دو گروه اهل بهشت و دوزخ سربرم و هرگزت زنده نكنم و او ترسيد ، سپس پيغمبر ( ص ) فرمود حلم بر خشم چيره است ، و رحمت بر سخط چيره است ، و صدقه خطاء را مغلوب سازد .

25