18 - مردى از او خواست كه در او تفرسى كند يا پندش دهد فرمود : مبادا مرا مدح كنى زيرا من خود را بهتر ميشناسم ، يا مرا دروغگو شمارى زيرا دروغگو رأى و عقيده ندارد ، يا كسى را در بر من غيبت كنى ، آن مرد گفت اجازه بده بر گردم ، فرمود : آرى هر گاه بخواهى .
19 - راستى هر كه عبادت خواهد براى آن خود را پاك و آماده كند ، هر گاه مستحب بواجب زيان رساند آنها را ترك كنيد ، يقين پناهگاه سلامتى است ، هر كه دورى سفر را بياد آرد آماده گردد ، خردمند بكسى كه از او اندرز خواهد دغلى نكند ، ميان شما موعظه پرده عزتطلبى است ، دانش عذر دانشجويان را از ميان برده ، هر كه در شتاب گرفتار است مهلت خواهد ، و هر كه مهلت دارد بتأخير و تعلل گذراند .
20 - اى بنده‌هاى خدا از خدا بپرهيزيد ، و در طلب بكوشيده و در برابر گريز باشيد ، و بعمل شتابيد پيش از نقمتهاى عمر برانداز و مرگ لذت ويران كن . زيرا نعمت دنيا پايدار نيست و از آسيبش آسودگى نه و از بديهايش جلوگيرى نيست ، فريبى است حايل سعادت ، و تكيه گاهى است خميده . اى بنده‌هاى خدا از عبرتها پند گيريد ، و از اثر گذشته‌ها متوجه شويد . از نعمتخوارگى بازايستيد و بپندها سود بريد . خدا بس است كه نگهدار باشد و ياور ، و قرآن بس است كه حجت باشد و خصم در محشر ، و بهشت براى ثواب بس است ، و دوزخ براى كيفر و شكنجه .
21 - هر گاه يكى از شماها ببرادر خود برخورد بايد محل نور از پيشانى او را ببوسد ( يعنى محل سجده ) .
22 - روز عيد فطر بمردمى گذر كرد كه بازى ميكردند و ميخنديدند بالاى سرشان ايستاد و فرمود :

239