سپس نامه اى بدنبالش فرستاد كه باو سفارش كرد و او را برحذر داشت :
بدان كه پيشقراول لشكر ديده بان آنها است و ديده بان پيشقراولان گشتيهاى آنند ، چون تو از مرز خود بيرون شدى و بمرز دشمن رسيدى بىخستگى گشتيها در هر سو و در پاره اى دره‌ها و درخت زارها و كمينگاهها بفرست و در هر جانبى تا دشمن شما را غافلگير نكند و براى شما در كمين نباشد ، هنگها و قبائل قشون را از بام تا شام براه مبر ( و خسته مكن ) مگر براى آماده ساختن و مانور كه اگر ناخوشى پيش آمد و بدى رخ داد شما در آماده باش پيشدستى كرده باشيد . و هر گاه بر سر دشمن جا گرفتيد و يا دشمن در برابر شما موضع گرفت بايد برابر تپه‌ها و پاى كوهها يا ميان نهرها موضع بگيريد تا سنگرى داشته باشيد و راه عقبنشينى و بايد نبرد شما از يك سو و يا دو سو باشد و ديده بانان خود را در قله كوهها و سر تپه‌ها و دهانه و پيچ نهرها بگماريد تا شما را ديده بانى كنند و دشمن از محل ترسناك يا مأمن بر شما نتازد ، هر گاه منزل كنيد همه با هم منزل كنيد و با هم بكوچيد و چون شب رسيد و منزل كرديد گرد لشكر را با نيزه و سپر حصار كشيد و بگذاريد تيراندازان شما در پناه سپرها مأوى كنند تا فريب خورده نشويد و غافلگير نگرديد . تو خودت قشونت را پاسبانى كن و مبادا بخوابى يا بيارامى مگر باندازه چرتى يا اندكى سپس بايد بر اين شيوه باشى تا بدشمن برسى و در جنگ مشتابى مگر فرصت مناسبى بدست آورى و مبادا دست بجنگ بزنى مگر اينكه بر تو حمله برند يا فرمان من بتو برسد و السلام عليك و رحمة الله .

188