تزويج كند [1] - شورى : 50 » ، مگر خداوند پسرها را به زوجيّت بندگان در مىآورد ، در حالى كه مردمى را كه اين عمل را نمودند مجازات كرده ؟ .
7 - و اين مسأله كه شهادت زن بتنهائى روا و جايز است ، با اينكه خداوند فرموده : * ( وَأَشْهِدُوا ذَوَيْ عَدْلٍ مِنْكُمْ ) * : « دو مرد عادل از خودتان را گواه گيريد - طلاق : 2 » ؟ .
8 - و از فرد خنثى ( فردى كه جنسيّت او نامعلوم است ) و كلام على عليه السّلام كه گفته : « از ناحيه اى كه ادرار مىكند ارثيه اش مشخّص مىشود » ، در اين صورت هنگام بول نمودن چه كسى به او نگاه كند ؟ چه بسا كه زن باشد و مردان بدو نگاه كنند ، يا مرد باشد و زنان بدو نظر افكنند ، كه هيچ يك از آن دو جايز نيست ، و گواهى خود او هم چون ذى نفع است پذيرفته نيست ، پس چه بايد كرد ؟ .
9 - و از فردى كه بر گلَّه اى گوسفند سررسد و ببيند چوپانى بر يكى از گوسفندان جهيده ، و با ديدن او ، گوسفند را رها نمايد و آن بميان گلَّه رود ، حال چگونه آن گوسفند ذبح شود ، و آيا خوردن گوشتش جايز است يا نه ؟ .
10 - و سؤال ديگر او از نماز صبح بود كه چرا قراءت [ حمد و سوره ] در آن با صداى بلند خوانده مىشود با اينكه از نمازهاى روزانه بحساب مىآيد - و قراءت حمد و سوره تنها در نمازهاى شبانه بلند خوانده مىشود - ؟ .
11 - و از اين سخن على عليه السّلام در بارهء ابن جرموز ، كه « قاتل زبير را بدوزخ بشارت ده » ، در حالى كه خود او امام و پيشوا بود ولى ابن جرموز را نكشت ؟ .
12 - و اينكه على عليه السّلام در جنگ صفّين افراد مهاجم و فرارى و نيز زخميها را تماما كشت و همه را اين گونه فرمان داد و به هيچ يك امان نداد ، ولى رفتار او در جنگ جمل غير از اين بود كه نه فرارى را كشت و نه بر زخمى تنگ گرفت و به همان شيوه فرمان داد ، و [ پس از خاتمهء نبرد ] فرمود : « هر كس به خانه اش رود در امان است ، و هر كس سلاح خويش بر زمين نهد در امان است » ، چرا اين گونه عمل كرد - اگر حكم نخست صحيح بود پس بايد حكم دوم غلط باشد - ؟
13 - و در مورد كسى كه خود به عمل لواطى كه مرتكب شده اعتراف كند ، آيا حدّ بر او جارى مىشود يا نه ؟ .

[1] متن آيه بزعم سائل ترجمه شده ، و إلَّا ترجمهء صحيح آن اين است كه : « يا آنان را پسران و دختران هر دو مىدهد » .

450