به هنگام خوشى و نعمت .
36 - نشان خشنودى خداوند از مخلوق : پائين بودن قيمتها ، و دادگرى حاكم است ، و نيز نشانه خشم الهى بر مردمان : ستم حاكمان و گرانى قيمتها است .
37 - چهار چيز اگر در فردى جمع شود در روشنى و قرب به خداى متعال است : 1 - آنكه عصمت و محكمى كارش شهادت به يگانگى خدا و رسالت من است . 2 - و آنكه هر گاه او را ماتمى رسد بگويد : « * ( إِنَّا لِلَّه وَإِنَّا إِلَيْه راجِعُونَ ) * » ، يعنى : ما از آن خدائيم و به سوى او بازمىگرديم 3 - و كسى كه به هنگام خوشى بگويد : « الحمد لله » ، 4 - و به وقت ارتكاب معصيت بگويد : « أستغفر الله و أتوب إليه » .
38 - آن كس كه چهار چيز داده شده از چهار چيز ديگر دريغ نشود : كسى كه طلب غفران و آمرزش داده شده از مغفرت بىبهره نماند ، و آن كس را كه شاكر است : از فزونى نعمت ، و كسى كه توبه و بازگشت داده شده : از قبولى ، و آنكه درخواست و دعا داده شده : از اجابت بىنصيب نماند .
39 - دانش همانند گنجينه هائى است كه كليدهاى آنها پرسش است . پس بپرسيد - خداوند شما را رحمت كند - كه در اين بين چهار تن اجر برند : آنكه مىپرسد ، و گوينده ، و شنونده ، و دوستار ايشان .
40 - از دانشمندان پرسش كنيد ، و با حكما و خردمندان گفتگو ، و با تهيدستان همنشينى .
41 - فضيلت دانش نزد من از فضيلت عبادت محبوبتر است ، و برترى در دينتان پرهيزگارى است .
42 - كسى كه بدون دانش براى مردم فتوا دهد فرشتگان آسمان و زمين او را لعنت كنند .
43 - همانا جبران بلاى بزرگ پاداش بزرگ است ، پس هر گاه خداوند بنده اى را دوست بدارد گرفتارش كند ، پس آنكه با شكيبائى بدان تن در دهد خدا از او خشنود ، و آنكه رنجيده خاطر شود و خشم گيرد خدا از او در غضب است .
44 - مردى گفت : اى رسول خدا مرا نصيحتى فرما ، فرمود : بر خدا شريك مگير هر چند به آتش بسوزى و شكنجه شوى جز اينكه دلت به ايمان آرام باشد . و پدر

42