موجب زدودن گناهانش مىشود .
29 - كسى كه هر چه هوس كند بخورد ، و هر آنچه دوست داشت بپوشد ، و هر مركبى كه دلخواهش بود سوار شود ، خداوند به او نظر رحمتى نخواهد كرد تا اينكه ( لباس ) بر كند يا ( هوى و هوس ) ترك گويد .
30 - مؤمن در مثل به مانند خوشهء گندم است ، كه يك بار خم و دگربار برپا ايستد ، و كافر در مثل مانند درخت صنوبر پيوسته برپا و بىإدراك است . [1] 31 - و از آن حضرت صلَّى الله عليه و اله و سلَّم سؤال شد : گرفتارترين مردم در دنيا كيست ؟
فرمود : پيامبران ، سپس افضل ايشان ، ( به ترتيب هر كه برتر مبتلاتر ) . و مؤمن به اندازهء ايمان و كردار شايسته اش گرفتار شود ، پس آنكه ايمانش صحيح و كردارش شايسته گرفتاريش سختتر است ، و هر كه ايمانش ناچيز و كردارش پستتر گرفتاريش كمتر است .
32 - اگر دنيا در نزد خدا به اندازهء بال پشه اى ارزش داشت از آن به كافر و منافقى هيچ نمىداد .
33 - دنيا دست به دست مىچرخد ، آنچه براى تو باشد با هر سستى و ضعفى به تو خواهد رسيد ، و آنچه به زيان توست به زور و توان دفع آن نتوانى ، و هر كه اميد خويش از چيزهاى از دست رفته قطع كند بدنش آرام گيرد . روشن باد ديدهء كسى كه به نصيب الهى ساخته و خشنود است !
34 - همانا به خدا سوگند هيچ كردارى كه شما را جهنّمى سازد نبود مگر شما را بدان آگاه و از آن باز داشتم ، و نيز هيچ كردارى كه شما را بهشتى كند نبود مگر بدان آگاه و به انجامش واداشتم . و بدانيد روح الأمين ( جبرئيل ) بر دل من الهام كرد كه : « هرگز بنده اى نميرد مگر اينكه تمام روزى خود را دريافت دارد » ، پس در طلب روزى زياده روى نكنيد ، و دير رسيدن روزى شما را وادار نكند سهم خود را در نزد خدا از راه حرام جوئيد ، زيرا آنچه نزد اوست فقط از راه فرمانبرى به دست آيد .
35 - خداوند دو آهنگ را دشمن دارد : شيون به هنگام گرفتارى ، و نى زدن

[1] بعضى از شرّاح گويند : يعنى شخص با ايمان پيوسته مبتلا به بلا است و در اثر كم طاقتى به چپ و راست مىچمد و به درگاه خدا پناه مىبرد ، أمّا كافر چون تير كنار ديوار هميشه به يك حال است ، نه خودش آسيبى مىبيند و نه كسانش ، تا وقتى كه ناگهان از پا درآيد .

41