و اينكه راهنما و حجّت بر اهل ايمان و سرپرست مسلمانان پس از پيامبر ، و بيانكنندهء قرآن و داناى به احكام آن ؛ برادر و جانشين و وصيّ او - كه نسبتش به پيامبر همچون نسبت هارون است به موسى - علىّ بن أبى طالب است همو كه أمير المؤمنين ، و پيشواى پرهيزگاران ، و جلودار جماعت پيشانى سفيد ، و دست و پا درخشان [1] ، پادشاه اهل ايمان ، و بهترين و برترين اوصياى پس از پيامبران است . و پس از وى حسن و حسين عليهما السّلام يكى پس از ديگرى تا امروز خاندان رسولند ، و داناترين ايشان به قرآن و سنّت ، و عادلترين در قضا و داورى ، و بهترين و سزاوارترين آنان در هر دوره و عصرى به امامتند ، و ايشان همان دستاويز محكم خدا [ براى خلق ] ، و پيشوايان هدايت و حجّت بر مردمند تا روزى كه خداوند وارث زمين و اهل آن شود ، و او بهترين وارثان است . و اينكه هر كس كه با ايشان مخالفت كند گمراه و گمراه كننده و دور از حقّ و هدايت است . و ايشان همان كسانند كه اساس گفتارشان قرآن و تفسير و تعبير آن است و آنچه بگويند و بر زبان آورند همان گفتهء پيامبر صلَّى الله عليه و اله و سلَّم همراه با توضيح آن مىباشد . كسى كه بميرد در حالى كه نه ايشان را به نام و نشان شناخته باشد و نه پيروى آنان را كرده باشد ، به مرگ جاهليّت مرده است ، و اينكه آئين و دين ايشان : پرهيزگارى ، و پاكدامنى ، و راستى و خوبى ، و كوشش ، و بازگرداندن امانت به صاحبش - خواه نيكوكار باشد و خواه فاجر و گناهكار - ، و طول سجده ، و شبزنده دارى ، و دورى گزيدن از محرّمات ، و انتظار فرج با صبر و پايدارى ، و خوشصحبتى و خوش همسايگى ، و احسان ، و بىآزارى و گشاده روئى ، و خيرخواهى ، و مهربانى به مؤمنان است .
و وضوء - آن طور كه خدا در كتابش دستور داده - [ كه دو شستن و دو مسح است ] شستن روى و دو دست ، و مسح كردن سر و روى دو پا مىباشد ، [ و در شستن ] يك بار واجب است و دو بار تكميل مىنمايد ، و هر كس بر دو بار بيافزايد گناه كرده و ثوابى هم نبرده ، و چيزهائى كه موجب بطلان وضو مىگردد عبارتند از : 1 - خروج باد از معده ، 2 - بول ، 3 - غائط ، 4 - خواب ، 5 - جنابت . و هر كس كه مسح دو پا را بر روى كفش انجام دهد بىشكّ خدا و پيامبر و قرآن را

[1] يعنى : جلودار كسانى است كه با گرفتن وضو ؛ سر و روى خود را نورانى كرده و در قيامت با صورت و دست و پاهاى نورانى وارد محشر مىشوند .

391