- و هرگز چنين چيزى نيست - و اصلا شايستهء پروردگار نيست كه بنده را بخاطر گناهى كه نكرده عذاب كند ، و يا از خدا و بنده ؛ هر دو با هم سر مىزند - كه چنين نيست - زيرا شايسته نباشد كه شريك قوى به شريك ضعيف ستم كند ، و يا اينكه از بنده سر مىزند - كه همين طور هم هست - پس اگر خداوند درگذرد و عفو فرمايد ؛ از روى جود و كرمش خواهد بود ، و چنانچه مجازات كند پس بجهت گناه و جرم بنده است . ابو حنيفه گويد : بىآنكه با أبو عبد الله صادق عليه السّلام ملاقات نمايم بازگشته و بدان چه شنيدم بىنياز و مستغنى گشتم .
24 - ابو احمد خراسانى از آن حضرت عليه السّلام پرسيد : كفر جلوتر و قديمتر است يا شرك ؟ فرمود : تو را چه به اين حرفها ، بياد ندارم كه با مردم بحث كلامى داشته باشى ! گفتم : هشام بن حكم مرا گفته تا از شما بپرسم ، پس فرمود : به او بگو : كفر قديمتر و جلوتر است ، نخستين كسى كه كافر شد ابليس بود [ خداوند فرموده ] : * ( أَبى وَاسْتَكْبَرَ وَكانَ مِنَ الْكافِرِينَ ) * : « سرپيچى و گردنكشى كرد و از كافران گشت - بقره : 35 » . كفر چيز واحدى است ، ولى شرك يك چيز را ثابت ميدارد و همراه آن چيز ديگرى را انباز ميگيرد .
25 - آن حضرت عليه السّلام دو مرد را ديد كه به هم ناسزا مىگفتند فرمود : آغازكننده [ به ناسزا ] ستمكارتر است ، و بار گناه او و رفيقش به دوش خود اوست [ البتّه ] تا زمانى كه فرد مظلوم تجاوز نكند .
26 - روز رستاخيز نداكننده اى بانگ بردارد : هان ! هر كس كه او را بر خدا اجر و پاداشى است برخيزد ، پس جز آن كس كه عفو نموده و اصلاح كرده است برنخيزد ، كه اجر و پاداش او بر عهدهء خدا است .
27 - فرد بخشندهء خوشرفتار در حمايت خدا بسر برد ، و تا وقتى كه او را داخل به بهشت نكند رهايش نسازد . و خداوند هيچ كس را به پيامبرى مبعوث نداشته جز آنكه او فردى بخشنده و جواد بوده ، و پدرم پيوسته مرا به بخشندگى و خوشرفتارى سفارش مىفرمود تا درگذشت .
28 - سندى بن شاهك - همو كه هارون الرّشيد وى را مأمور زندانى كردن حضرت كاظم عليه السّلام ساخته بود - گويد : چون زمان وفات آن حضرت فرا رسيد [ به او گفتم : ] اجازه دهيد من شما را كفن كنم ( يعنى : بگذاريد مخارج كفن و دفن شما با من باشد ) ، فرمود : ما خاندانى هستيم كه مخارج اوّلين سفر حجّ ، و مهريهء زنان ، و كفن و دفنمان از پاكترين دارائى ما مىباشد .

388